Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Głubczycach
 112/54 z dnia 12.07.1954[1]
| |||||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||||
 elewacja frontowa | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Adres |
Jana Pawła II 7, 48-100 Głubczyce | ||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
8 września | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Głubczyc  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Głubczyce  | |||||||||||||||||||
 50°12′06,02″N 17°49′44,08″E/50,201672 17,828911
| |||||||||||||||||||
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Głubczyce diecezji opolskiej.
Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została zbudowana w stylu gotyckim w XIII wieku, następnie została rozbudowana w XIV wieku. W 1535 odbyło się tu pierwsze nabożeństwo luterańskie, a w 1541 ostatnie w dobie reformacji katolickie. W 1559 oddano do użytku dzwon odlany przez Hansa Biberlicha (pękł w 1808). W drugiej połowie XVI wieku nadbudowano dwie kondygnacje wieży południowej i od południa dobudowano kaplicę św. Barbary, gdzie w 1595 pochowano Barbarę Bieroldis. W 1633 do kościoła powrócił proboszcz katolicki. W 1679 zbudowano parterową plebanię w miejscu zamku Przemyślidów. W 1691 odsłonięto nowy ołtarz główny w stylu barokowym, a w początku XVIII wieku przebudowano emporę organową. W 1766 uruchomiono nowe organy z warsztatu A. Eberharda, a w 1773 ułożono kamienna posadzkę w miejsce ceglanej. W 1825 wzniesiono obecna plebanię, a w rok później położono nowy dach. Generalny remont przeprowadzono w 1828, a w latach 1830-1831 zlikwidowano cmentarz na placu Kościelnym i wstawiono do świątyni nowe organy z lokalnego warsztatu M. Haasa. W 1871 na wieżę trafi stary zegar z ratusza. W latach 1903-1907 obiekt przebudowano według projektu Maxa Hasaka, a w 1911 poświęcił go arcybiskup ołomuniecki František Saleský Bauer[2].
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Wyposażenie budowli powstało w II połowie XIX wieku i w latach 1903-1907. Kościół posiada zabytkowe elementy architektoniczne: nadbudowane w późniejszych latach wieże frontowe (wieża południowa jest nakryta barokowym dachem hełmowym), trzy wczesnogotyckie kamienne portale z XIII wieku, transept (nawa poprzeczna), laskowaty szczyt frontowy. W części zabytkowej budowli można obejrzeć: wczesnogotycki trzynawowy korpus z kruchtą przy wejściu, kamienne dekoracje o motywach roślinnych umieszczone w nawach kościoła, służki z kapitelami kostkowymi znajdujące się w kruchcie pod wieżą prezbiterium. Świątynia posiada także ponad 100-letnie organy o 60 głosach – dzieło nr 1422 powstałe w warsztacie organmistrzowskim Gebruder Rieger z Karniowa. W katalogu firmy widnieje rok ich ukończenia – 1907[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 22 [dostęp 2017-01-04].
- ↑ Katarzyna Maler, Jubileusz 750-lecia kościoła parafialnego NNMP w Głubczycach. Kalendarium wydarzeń do 1945 roku, w: Kalendarz Głubczycki 2010, Rada Miejska w Głubczycach, Głubczyce, zima 2009/2010, s.74-75, ISSN 1231-4803
- ↑ Zabytki miasta Głubczyce. Gmina Głubczyce. [dostęp 2016-01-04].