Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim
107 z dnia 16 lipca 1958[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowogród Bobrzański

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie Nowogrodu Bobrzańskiego
Mapa konturowa Nowogrodu Bobrzańskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim”
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego
Mapa konturowa powiatu zielonogórskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim”
Położenie na mapie gminy Nowogród Bobrzański
Mapa konturowa gminy Nowogród Bobrzański, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskim”
Ziemia51°47′46″N 15°14′28″E/51,796111 15,241111

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowogrodzie Bobrzańskimrzymskokatolicki kościół parafialny w Nowogrodzie Bobrzańskim, w powiecie zielonogórskim, w województwie lubuskim. Należy do dekanatu Lubsko, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzniesiony w XIII wieku kościół był własnością augustianów do czasu ich przeniesienia w 1284 roku do Żagania. Pierwotna świątynia została poddana gruntownej przebudowie w końcu XV stulecia. Z tego czasu zachowały się dolne fragmenty murów obwodowych nawy. Ponownie kościół był przebudowywany w latach: 1609, 1693 oraz 1858-1863. W XVII stuleciu do świątyni została dobudowana kwadratowa wieża zakończona hełmem z latarnią oraz kaplica grzebalna. Kaplica została usytuowana przy wschodniej elewacji nawy głównej. Przejściowo, w latach 1523-1553 kościół należał do ewangelików. W XIX stuleciu zostało podwyższone prezbiterium, została dobudowana zakrystia oraz kaplica południowa.

Wnętrze świątyni

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze świątyni reprezentuje styl neogotycki. Zachowały się także starsze elementy wyposażenia, takie jak tryptyk w stylu późnogotyckim z około 1500 roku, utożsamiany z warsztatem Mistrza z Gościszowic, przeniesiony z kościoła Krzyża Świętego w Żaganiu, kielich mszalny z 1596 roku, oraz chrzcielnica w stylu gotycko-barokowym. Pierwotnie kościół został wymurowany z cegły, dziś jest otynkowany[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. [dostęp 2013-03-15].
  2. Województwo Lubuskie-Najważniejsze zabytki. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-14)].