Kościół św. Anny w Różanie

Kościół Świętej Anny w Różanie
	A-386 z dnia 21.01.1958
	kościół parafialny
	; Widok ogólny od północy
Państwo	Polska
Miejscowość	Różan
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Anny w Różanie
Wezwanie	św. Anny
Historia
Data zakończenia budowy	1. połowa XVI wieku; 1907–1913 (przebudowa)
Data zniszczenia; • przez	1914–1915; 1939; 1944–1945; działania wojenne
Data odbudowy	1920–1927; 1940–1977
Dane świątyni
Styl	gotyk; neogotyk
Architekt	Stefan Szyller (przebudowa)
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Liczba naw	1+2 transepty
	Położenie na mapie Różana Kościół Świętej Anny w Różanie
	Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Anny w Różanie
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Świętej Anny w Różanie
	Położenie na mapie powiatu makowskiego Kościół Świętej Anny w Różanie
	Położenie na mapie gminy Różan Kościół Świętej Anny w Różanie
	52°53′26″N 21°23′58″E/52,890556 21,399444
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół świętej Anny w Różanie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Różan diecezji łomżyńskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna świątynia murowana została ufundowana zapewne przez królową Annę Jagiellonkę w 1. połowie XVI stulecia, od 1609 roku budowla była wielokrotnie przebudowywana. W latach 1780 i 1837 świątynia została gruntownie wyremontowana. W latach 1907–1913 dzięki staraniom księdza proboszcza Remigiusza Jankowskiego i księdza proboszcza Klemensa Sawickiego kościół został ostatni raz przebudowany według projektu architekta Stefana Szyllera. Rozebrana została środkowa część korpusu i został wybudowany nowy, prostopadły do dawnej osi świątyni. Dawne prezbiterium oraz zachodnia część nawy zostały przebudowane na kaplice tworzące coś w rodzaju transeptu. Powstała wtedy obecna neogotycka budowla.

Podczas pierwszej i drugiej wojny światowej świątynia została poważnie zniszczona. Odbudowywali ją w latach 1940–1977 księża proboszczowie: Stanisław Puchaczewski i Kazimierz Maj. W latach 1993–2000 dzięki staraniom księdza proboszcza Jana Pawłowskiego budowla została przykryta blachą miedzianą i zabezpieczona przed wilgocią^[2]. Od 2002 roku dzięki staraniom księdza proboszcza Ryszarda Kłosińskiego, została poddana renowacji polichromia a także zlecono aranżację wnętrza świątyni profesorowi Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, panu Pawłowi Jakubowskiemu^[3].