Kościół św. Augustyna w Chrobrowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Augustyna w Chrobrowie
110 z dnia 16 lipca 1958[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Chrobrów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Augustyn z Hippony

Położenie na mapie gminy wiejskiej Żagań
Mapa konturowa gminy wiejskiej Żagań, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Augustyna w Chrobrowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Augustyna w Chrobrowie”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Augustyna w Chrobrowie”
Położenie na mapie powiatu żagańskiego
Mapa konturowa powiatu żagańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Augustyna w Chrobrowie”
Ziemia51°35′37,2″N 15°23′45,1″E/51,593667 15,395861

Kościół pw. św. Augustyna w Chrobrowie – katolicki kościół filialny znajdujący się w Chrobrowie (gmina Żagań). Należy do parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Bożnowie[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia pochodzi zapewne z lat krótko po roku 1250, ale pierwsza wzmianka o nim zapisana została w 1305. Pierwotnie wzniesiono ją z kamienia polnego i rudy darniowej. W swej historii ulegała licznym przebudowom (m.in. z użyciem cegły), z których pierwsza nastąpiła w pierwszej połowie XV wieku. W okresie renesansu dobudowano zakrystię (było to być może w czasach, gdy obiekt przejęli luteranie). Prawdopodobnie w XVI wieku kościół otynkowano od zewnątrz. Od 1668 do 1670 opiekowali się nim jezuici z Żagania (potem, do 1810 - augustianie z tego samego miasta, a następnie była to świątynia parafialna). W 1793 dostawiono kaplicę grobową od zachodu, którą ufundował Jan Rudolf von Lüttitz. W XIX wieku dokonano przebudowy w obrębie ściany północnej (budowa przedsionka). Po 1945 kościół własnym sumptem utrzymują parafianie i do dnia dzisiejszego zachowali go w stanie nienaruszonym[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Jednonawowa świątynia jest wczesnogotycka[4] - w starszych partiach wzniesiona z kamienia polnego, a w późniejszych z cegły. Od wschodu do nawy przylega węższe, prostokątne prezbiterium. Zarówno do nawy, jak i do prezbiterium przybudowana jest zakrystia i kruchta. Do ściany zachodniej przylega z kolei kaplica grobowa[3]. We wschodniej ścianie prezbiterium zachowane jest pierwotne, wąskie okno. Nad dachem sygnaturka kryta dachem namiotowym[4].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Kościół posiada dzwon gotycki z 1439. Zachowana jest również kamienna chrzcielnica późnorenesansowa (druga połowa XVI wieku)[5] oraz chór muzyczny - empora (pierwsza połowa XVII wieku)[4]. Do 1945 był tu ołtarz późnogotycki (koniec XV lub początek XVI wieku)[3]. W ściany kościoła wmurowanych jest kilka płyt nagrobnych.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Wokół świątyni dawniej rozciągał się cmentarz grzebalny, najpewniej w XV wieku okolony murem z kamienia polnego. Mur ten (niższy niż pierwotnie) przetrwał do czasów obecnych[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

1
Brama w murze cmentarnym
2
Jedna z płyt
3
Detal jednej z płyt nagrobnych

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków województwa lubuskiego, s.122
  2. Diecezja Zielonogórska, Parafia pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny - Bożnów
  3. a b c d historia kościoła na tablicy in situ
  4. a b c Bogdan Kucharski, Piotr Maluśkiewicz, Ziemia Lubuska, SiT, Warszawa, 1996, s.361, ISBN 83-7079-591-9
  5. Waldemar Bena opis do mapy "Bory Dolnośląskie, Przemkowski Park Krajobrazowy" Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2004 ISBN 83-88049-83-6