Krainy historyczne Czech
Kraje czeskie (cz. České země) – trzy historyczne krainy tworzące Republikę Czeską: Czechy (kraina), Morawy i Czeski Śląsk.
Historyczne kraje czeskie[edytuj | edytuj kod]
W kontekście historycznym historiografia czeska używają tego terminu w odniesieniu do ziem we władaniu władców Czech, równoznacznie z krajami Korony Czeskiej (cz. země Koruny české) ustanowionej przez cesarza Karola IV Luksemburskiego w XIV wieku[1].
- Czeski Palatynat (1353–1401) – stolice: Sulzbach, następnie Auerbach,
- Marchia Brandenburska (1373–1415) – stolica: Brandenburg,
- Łużyce Dolne (1367–1635) – stolica: Lubin, utracone w całości wskutek pokoju praskiego[2],
- Łużyce Górne (1319–1635[a]) – stolica: Budziszyn[2],
- Śląsk (1335–1742) – stolica: Wrocław. Po wojnach śląskich 1742–1763 w granicach królestwa pozostał jedynie południowo-wschodni fragment Śląska, dziś znany jako Śląsk Czeski.
Herby[edytuj | edytuj kod]
Herb wielki Republiki Czeskiej zawiera herby trzech krajów czeskich: Czech właściwych, Moraw i czeskiego Śląska. Herb Czech właściwych pochodzi od królestwa Czech, podobnie zresztą herb Moraw ma swoje korzenie w średniowieczu. Wreszcie, herb czeskiego Śląska początkowo był herbem całego historycznego regionu Śląsk, którego większa część należy dzisiaj do Polski.
-
Czechy
-
Morawy
-
Śląsk
-
Republika Czeska
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Po 1635 w granicach Czech do 1809 roku pozostawało miasto Schirgiswalde.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jokeš 2020 ↓, s. 102–103,108.
- ↑ a b Jokeš 2020 ↓, s. 184.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Petr Jokeš, Czesi. Przewodnik po historii narodu i państwa, Kraków: Avalon, 2020, ISBN 978-83-7730-439-6 (pol.).
- Pánek, Jaroslav; Tůma Oldřich; et al. (2009). A History of the Czech lands. Prague: Karolinum. ISBN 978-80-246-1645-2.
