Krainy historyczne Czech
Kraje czeskie (cze. České země) – trzy historyczne krainy tworzące Republikę Czeską: Czechy (kraina), Morawy i Czeski Śląsk.
W kontekście historycznym czeskie teksty używają tego terminu na określenie każdego terytorium pod władaniem Władców Czech, to znaczy kraje korony czeskiej (země Koruny české) ustanowionej przez imperatora Karola IV w XIV wieku. Zawiera to więc takie terytoria, jak Czeski Palatynat (1353-1401), Łużyce (które w 1635 przeszły w ręce Saksonii) i całość Śląska, w tym czasie ciągle rządzonego z Zamku na Hradczanach. Po podboju większości Śląska przez pruskiego władcę Fryderyka Wielkiego w 1742, pozostałe części kraju — Bohemia, Morawy i Śląsk Austriacki — pod względem terytorialnym były mniej więcej zgodne ze współczesną Republiką Czeską.
Alternatywne nazwy[edytuj | edytuj kod]
Termin „ziemie czeskie” był wielokrotnie używany na określenie różnych rzeczy przez różnych ludzi. Chociaż czeska nazwa krainy czeskiej to Čechy, to przymiotnik český odnosi zarówno do krainy jak i Republiki Czeskiej. Innym terminem jest Česko, udokumentowany po raz pierwszy w 1777.
Historyczne kraje czeskie[edytuj | edytuj kod]
- Brandenburgia - 1373-1415 - stolica: Brandenburg
- Czeski Palatynat - 1353-1401 - stolice: Sulzbach, Auerbach
- Łużyce Dolne - 1367-1469, 1490-1635 - stolica: Lubin
- Milsko - 1319-1469, 1490-1635[a] - stolica: Budziszyn
- Śląsk - 1335-1469, 1490-1742[b] - stolica: Wrocław
Herby[edytuj | edytuj kod]
Herb Czech zawiera herby trzech krajów czeskich: Czech właściwych, Moraw i czeskiego Śląska. Herb Czech właściwych pochodzi od królestwa Czech, podobnie zresztą herb Moraw ma swoje korzenie w przeszłości. Wreszcie, herb czeskiego Śląska początkowo był herbem całego historycznego regionu Śląsk, którego większa część należy dzisiaj do Polski.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Po 1635 w granicach Czech do 1809 roku pozostawało miasto Schirgiswalde.
- ↑ Po 1742 w granicach Czech pozostał południowo-wschodni fragment Śląska, dziś znany jako Śląsk Czeski.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pánek, Jaroslav; Tůma Oldřich; et al. (2009). A History of the Czech lands. Prague: Karolinum. ISBN 978-80-246-1645-2.
|