Krew pępowinowa
 |
Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Krew pępowinowa - stanowi źródło krwiotwórczych komórek macierzystych oraz komórek mezenchymy. Ta krew jest jedynym źródłem komórek macierzystych niewymagającym używania metod inwazyjnych u dawcy.
Pobranie krwi pępowinowej jest prostym, krótko trwającym zabiegiem nie powodującym żadnego zagrożenia ani dla noworodka ani dla matki. Do niedawna łożysko i pępowina były utylizowane tuż po porodzie. Obecnie krew pępowinowa może być przechowywana przez kilkadziesiąt lat.
Komórki macierzyste pochodzące z krwi pępowinowej, podobnie jak komórki szpiku, mogą być przeszczepiane w celu odbudowania układu krwiotwórczego i odpornościowego i wykazują przy tym większą skuteczność niż komórki macierzyste pozyskane od dawców dorosłych. Mają dużą zdolność namnażania się po przeszczepieniu.
Dowodzi to, że przeszczepianie krwi pępowinowej może być w przyszłości stosowane nie tylko w chorobach nowotworowych, w których wskazane jest przeszczepianie szpiku, ale także w leczeniu wielu chorób niehematologicznych. Obecnie coraz częściej krew pępowinowa jest stosowana jako źródło komórek macierzystych do przeszczepienia. W USA ma to miejsce już częściej niż szpik.
Ograniczeniem wydaje się być tylko ilość pobieranej krwi pępowinowej, która przeciętnie wystarcza do przeszczepu dziecku do 40-50 kg. W przypadku niewystarczającej ilości komórek w pobranej krwi stosuje się łączenie komórek z różnych źródeł.
W Polsce pierwszego przeszczepu krwi pępowinowej dokonano w 1994 roku u chłopca z ostrą białaczką szpikową. W 2007 roku po raz pierwszy użyto do transplantacji krwi pępowinowej, która wcześniej została pobrana, przetworzona i przechowywana w prywatnym banku krwi[1].
