Krystyna Wróblewska (graficzka)

Krystyna Wróblewska
	; Krystyna Wróblewska (1949)
Imię i nazwisko	Krystyna Maria Karolina Wróblewska
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1904 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	4 grudnia 1994 ; Kraków
Alma Mater	Uniwersytet Wileński
Dziedzina sztuki	grafika, malarstwo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Krystyna Maria Karolina Wróblewska^[1], z d. Hirschberg^[2] (ur. 4 marca 1904 w Warszawie, zm. 4 grudnia 1994 w Krakowie^[3])^[4] – polska graficzka i malarka.

Życiorys

Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego, na którym kształciła się pod kierunkiem m.in. Ludomira Sleńdzińskiego i Jerzego Hoppena (dyplom w 1937). Należała do „Grupy Wileńskiej”. Członek PAN^[5] oraz Związku Polskich Artystów Plastyków.

Po 1945 związana z Krakowem, podejmując tam aktywną działalność artystyczno-pedagogiczną; m.in. jako wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej oraz przewodnicząca formacji artystycznej „Grupa Dziewięciu Grafików” (1947–1960)^[6]. Droga twórcza artystki związana była głównie z tradycjami: klasycyzmu, realizmu i ekspresjonizmu oraz techniką drzeworytu. Zasłynęła także ekslibrisami wystawianymi na całym świecie^[7].

W 1973 została uhonorowana Nagrodą Miasta Krakowa za całokształt działalności artystycznej i działalności w dziedzinie popularyzacji grafiki krakowskiej w kraju i za granicą, a w szczególności za współudział w powołaniu i kontynuowaniu akcji „Najlepsza grafika miesiąca”^[8].

Małżeństwo i dzieci

Była żoną rektora Uniwersytetu Wileńskiego – Bronisława Wróblewskiego. Miała z nim dwóch synów: Jerzego – prawnika i Andrzeja – malarza.

Przypisy

↑ Przemysław Marcin Żukowski. Bronisław Wróblewski – Stefan Glaser, Sprawa katedr prawa i procesu karnego na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. „Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa”. Zeszyt 3, s. 331-354, 3 września 2021. (pol.).
↑ Małgorzata Kozłowska, Życie dłutem wyżłobione. Twórczość Krystyny Wróblewskiej (1904–1994), [w:] Archiwum Sztuki Polskiej XX wieku, t. II, pod red. J. Malinowskiego, wyd. Neriton, Warszawa 2007. ISBN 83-7543-000-5, 9788375430004
↑ Strona Cmentarza Salwatorskiego. [dostęp 2022-01-19]. (pol.).
↑ Krystyna Wróblewska. AgraArt. [dostęp 2024-04-21]. (pol.).
↑ Encyklopedia Internautica
↑ Małgorzata Ksenia Krzyżanowska, Twórczość grupy Dziewięciu Grafików (1947–1960), wyd. Tako, Toruń 2014. ISBN 978-83-62737-37-6 8362737379
↑ Salon Antykwaryczny Nautilus
↑ „Dziennik Polski”, s. 1, nr 109, 9 maja 1973

[1] Przemysław Marcin Żukowski. Bronisław Wróblewski – Stefan Glaser, Sprawa katedr prawa i procesu karnego na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. „Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa”. Zeszyt 3, s. 331-354, 3 września 2021. (pol.).

[2] Małgorzata Kozłowska, Życie dłutem wyżłobione. Twórczość Krystyny Wróblewskiej (1904–1994), [w:] Archiwum Sztuki Polskiej XX wieku, t. II, pod red. J. Malinowskiego, wyd. Neriton, Warszawa 2007. ISBN 83-7543-000-5, 9788375430004

[3] Strona Cmentarza Salwatorskiego. [dostęp 2022-01-19]. (pol.).

[4] Krystyna Wróblewska. AgraArt. [dostęp 2024-04-21]. (pol.).

[5] Encyklopedia Internautica

[6] Małgorzata Ksenia Krzyżanowska, Twórczość grupy Dziewięciu Grafików (1947–1960), wyd. Tako, Toruń 2014. ISBN 978-83-62737-37-6 8362737379

[7] Salon Antykwaryczny Nautilus

[8] „Dziennik Polski”, s. 1, nr 109, 9 maja 1973

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]