Krystyna Zarzecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Zarzecka
Data i miejsce urodzenia

25 października 1956
Dębniki

Profesor nauk rolniczych
Specjalność: technologia uprawy roślin rolniczych
Alma Mater

Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie

Doktorat

19 października 1988
Wyższa Szkoła Rolniczo-Pedagogiczna w Siedlcach

Habilitacja

14 października 1998
Wyższa Szkoła Rolniczo-Pedagogiczna w Siedlcach

Profesura

2006

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach Wydział Agrobioinżynierii i Nauk o Zwierzętach

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal Srebrny za Długoletnią Służbę

Krystyna Elżbieta Zarzecka (ur. 25 października 1956 w Dębnikach[1]) – polska agronom, profesor nauk rolniczych[2], Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończyła studia na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie. W 1988 uzyskała stopień doktora z zakresu agronomii w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach na podstawie pracy Wpływ dawek i terminów stosowania niektórych herbicydów zastępczych na wielkość i jakość plonu ziemniaka.27 kwietnia 1998 uzyskała habilitację w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach, na podstawie dorobku naukowego oraz monografii Wpływ pielęgnacji na zachwaszczenie, wysokość i jakość plonu bulw ziemniaka[3]. 8 września 2006 otrzymała tytuł profesora nauk rolniczych[4].

Zawodowo związana z Wyższą Szkołą Rolniczo-Pedagogiczną, przekształcaną kolejno w Akademię Podlaską i Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach. Pełniła funkcję z-cy dyrektora Instytutu Agronomii, kierownika Studiów Podyplomowych z Rolnictwa.

Wykładała również w Państwowej Szkole Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej. Wypromowała pięciu doktorów. Członek Rady Naukowej Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – Państwowy Instytut Badawczy (2009–2016)[5].

Specjalizuje się w technologii uprawy roślin rolniczych (pielęgnacja, uproszczenia w uprawie roli, biostymulatory, ekonomiczna ocena zabiegów ochrony roślin), herbologii oraz ogólnej uprawie roli i roślin[4]. Opublikowała ponad 750 prac, w tym 320 oryginalnych prac twórczych[6]. Członek Polskiego Towarzystwa Agronomicznego, Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Złota Księga Nauki Polskiej – w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. T. 2: M–Ż. Gliwice: Mastermedia, 2020, s. 324–325. ISBN 978-83-950638-2-4.
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2006 r. nr 115-2-06 o nadaniu tytułu profesora [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2022-01-18].
  3. Prace badawcze
  4. a b Prof. dr hab. inż. Krystyna Elżbieta Zarzecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-01-15].[martwy link]
  5. Ludzie nauki
  6. Dorobek naukowy pracowników. Krystyna Zarzecka
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 czerwca 1999 r. o nadaniu odznaczeń