Krzeszów Górny
Wygląd
Na mapach: 50°25′16″N 22°23′51″E/50,421111 22,397500
wieś | |
Szkoła podstawowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
433[2] |
Strefa numeracyjna |
15 |
Kod pocztowy |
37-413[3] |
Tablice rejestracyjne |
RNI |
SIMC |
0793259[4] |
Położenie na mapie gminy Harasiuki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu niżańskiego | |
50°25′16″N 22°23′51″E/50,421111 22,397500[1] |
Krzeszów Górny – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie niżańskim, w gminie Harasiuki[4][5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0793265 | Ciągłe | część wsi |
0793271 | Piechotna | część wsi |
Do 1974 roku w powiecie biłgorajskim województwa lubelskiego (siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej).
W latach 1954–1958 wieś należała do gromady Nowa Wieś, po przeniesieniu jej siedziby i zmianie nazwy, należała i była siedzibą władz gromady Krzeszów Górny. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Harasiuki[6].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Krzeszowie[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 63359
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2022. Liczba mieszkańców w dniu 31.12.2022 s. 5-6 [dostęp 2024-01-28]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 627 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ BIP gminy, sołectwa [dostęp 2024-01-28]
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Krzeszów (2) ''K. Górny i K. Dolny'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 788 .