Książę i Tchórz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Książę i Tchórz
Producent

Metropolis Software

Wydawca

IPS Computer Group

Dystrybutor

POL: IPS Computer Group[1]

Artysta

Andrzej Kukuła, Andrzej Mitura

Scenarzysta

Jacek Piekara, Adrian Chmielarz

Kompozytor

Karim Martusewicz, Juliusz Gyula Gruber

Data wydania

10 kwietnia 1998

Gatunek

gra przygodowa

Tryby gry

gra jednoosobowa

Język

polski, niemiecki, rosyjski[2]

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows

Nośniki

CD

Kontrolery

klawiatura, mysz

Książę i Tchórz – polska gra przygodowa typu point & click, stworzona przez studio Metropolis Software, wydana w 1998 roku. Fabułę stworzyli wspólnie Jacek Piekara i Adrian Chmielarz (twórca m.in. Painkillera)[3].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Gra opowiada historię pewnego młodzieńca, marzącego o życiu pełnym przygód, którego umysł i dusza wskutek demonicznej magii zostają przeniesione w ciało odważnego księcia Galadora z zamku Garrahan. Zamiana odbywa się jednak w niezwykle niefortunnym momencie – w trakcie pojedynku pomiędzy księciem a Czarnym Rycerzem. Przerażony chłopak ucieka, hańbiąc tym samym dobre imię Galadora. Od tej chwili główny bohater usiłuje powrócić do własnego ciała. Pomocną dłoń w tej trudnej sytuacji podaje mu Arivald – mag, który tysiąc lat wcześniej zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach.

Postacie[edytuj | edytuj kod]

  • Tchórz (głos Jacek Sołtysiak) – główna postać gry. Twórcy nie zdradzają jego prawdziwego imienia ani pochodzenia. Wiadomo tylko, że jest to młody chłopak, który pragnie przeżyć wielką przygodę. Poprzez pakt jego życzenie spełnia się, lecz nie w taki sposób, jaki oczekiwał. Bohater znalazłszy się w obcym ciele, w chwili pojedynku tchórzy i ucieka, niszcząc tym samym reputację prawdziwego księcia.
  • Arivald (głos Kazimierz Kaczor) – znany jako Mistrz Arivald z Silmariony. Przyjazny mag, który swój debiut w świecie fantasy zawdzięcza opowiadaniu Jacka Piekary To, co najważniejsze[4]. Gracz poznaje go zaraz po tym, jak zirytowany obecnością Tchórza grabarz wskrzesza martwego od tysiąca lat czarodzieja.
  • Shandria (głos Małgorzata Puzio) – księżniczka z sąsiedniego królestwa, która przez pomyłkę została porwana przez demona, a następnie podarowana Księciu Wampirów. Młoda kobieta wprowadza spore zamieszanie w przygodę tytułowego Tchórza. Shandria postanawia zemścić się za swoje krzywdy, nie przebierając w środkach. Niejednokrotnie bezwzględnie wykorzystuje głównego bohatera, nie szczędząc mu na dokładkę słów krytyki i ironii.
  • Grabarz (głos Arkadiusz Jakubik) – goblin, pierwsza postać, którą Tchórz spotyka w grze. Mieszka na cmentarzu i zna się na magii.

Rozgrywka i odbiór[edytuj | edytuj kod]

Książę i Tchórz jest klasyczną grą typu „wskaż i kliknij” z dwuwymiarową grafiką[5]. Muzykę do niej stworzyli Karim Martusewicz i Juliusz „Van Jussey” Gyula Gruber. Produkcja przede wszystkim zwraca uwagę swoim pełnym gagów i żartów scenariuszem. Pojawiają się w niej również liczne nawiązania do cyklu Jacka Piekary o Arivaldzie z Wybrzeża oraz innych fantastów[6], między innymi do Andrzeja Sapkowskiego i jego Cyklu wiedźmińskiego[7]. W 2009 roku serwis Benchmark.pl umieścił ją na liście 100 najlepszych gier XX wieku[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Książę i Tchórz. „Gry Komputerowe”. 3/1998, s. 2. CGS Computer Studio. 
  2. Marcin M. Drews: Książę i Tchórz – powrót kultowej gry. Antyweb, 2014-07-14. [dostęp 2020-11-20].
  3. Oficjalna strona. People Can Fly. [dostęp 2007-11-11].
  4. Jacek Piekara. To, co najważniejsze. „Fenix”. 9 (36), 1994. Prószyński i S-ka. ISSN 0860-0376. 
  5. Michał Czajkowski: Książę i Tchórz. Przygodoskop, 2003-01-15. [dostęp 2011-03-17]. (pol.).
  6. Jacek Piekara: Ani słowa prawdy. Warszawa: Agencja Wydawnicza RUNA, 2005. ISBN 83-89595-23-0.
  7. Andrzej Sapkowski. Mniejsze zło. „Fantastyka”. 3/1990, 1990. Prószyński Media. ISSN 0867-132X. 
  8. Jakub Krałka: 100 najlepszych gier XX wieku cz.2 – Książę i Tchórz. Benchmark.pl, 2009-12-05. [dostęp 2011-03-17]. (pol.).