Tajemnica statuetki

Recenzje
Secret Service	92%

Tajemnica statuetki
Producent	Metropolis Software
Wydawca	Metropolis Software
Dystrybutor	Metropolis Software
Data wydania	PL: 12 lutego 1993;
Gatunek	komputerowa gra przygodowa
Tryby gry	gra jednoosobowa
Język	polski
	Wymagania sprzętowe
Platforma	MS-DOS
Nośniki	dyskietki 3,5 cala (2)
Wymagania	Intel 80286, 2 MB RAM, VGA

Tajemnica statuetki – polska gra przygodowa na PC, wydana 12 lutego 1993 roku na 2 dyskietkach przez firmę Metropolis Software jako debiut wydawniczy studia.

Gra została napisana w asemblerze, jej autorami są: Adrian Chmielarz, Grzegorz Miechowski i Andrzej Michalak. Gra należy do pierwszoosobowych, sterowanie odbywa się za pomocą myszy, interakcja z otoczeniem odbywa się poprzez menu w dolnej części ekranu (dostępnych jest sześć czynności, inwentarz oraz mapa). Produkcja w początkowych fazach miała mieć ręcznie rysowaną grafikę, jednak zrezygnowano z takiej oprawy na rzecz zdigitalizowanych zdjęć. Fotografie użyte w grze zrobiono m.in. na Lazurowym Wybrzeżu, w Saint Tropez, Nicei i Monte Carlo, a także w luterańskim zborze w Jędrzychowicach.

Planowano wydanie kontynuacji gry na CD, wykonano nawet serie zdjęciowe, jednakże projekt zawieszono.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Głównym bohaterem gry jest młody agent Interpolu John Pollack, którego zadaniem jest rozwikłanie zagadki kradzieży relikwii z różnych części świata. W całą sprawę jest zamieszany Joachim Wadner – były komandos CIA^[1].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Odbiór gry

Gra nie zachwyciła recenzentów, którzy wytykali jej zbytni dystans dzielący ją od produkcji zachodnich. Jacek Marczewski z Secret Service przyrównał Tajemnicę statuetki do gier tekstowych, z uwagi na brak animacji i ograniczoną oprawę dźwiękową. Poziom trudności zagadek był też uznany za wygórowany, a w grze czasami należało precyzyjnie szukać elementów niewielkich rozmiarów, by popchnąć rozgrywkę dalej. Chwalono za to scenariusz jako okraszoną humorem historię kryminalną, która pod koniec przeradza się w horror.

Sprzedano prawie 5000 egzemplarzy gry^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Jacek Marczewski. Tajemnica statuetki. „Secret Service”, s. 16-17, grudzień 1993. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).
↑ Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 203-204. ISBN 978-83-927229-2-2.

[ss1-1] Jacek Marczewski. Tajemnica statuetki. „Secret Service”, s. 16-17, grudzień 1993. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).

[2] Bartłomiej Kluska, Bartosz Rozwadowski: Bajty polskie. Sosnowiec: 2014, s. 203-204. ISBN 978-83-927229-2-2.

[1]

[2]