Księżniczka słoneczna
| ||
| Polytelis anthopeplus[1] | ||
| (Lear, 1831) | ||
 Księżniczka słoneczna | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Nadgromada | ptaki neognatyczne | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Rząd | papugowe | |
| Rodzina | papugi wschodnie | |
| Podrodzina | papugi wschodnie | |
| Plemię | Psittaculini | |
| Rodzaj | Polytelis | |
| Gatunek | Księżniczka słoneczna | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
Księżniczka słoneczna (Polytelis anthopeplus) - gatunek Ptaka z rodziny Papug wschodnich (Psittaculidae) zamieszkujący Australię. Spotykana jest w niewoli jako ptaki ozdobne. Znana jest również jako amanda górska lub papuga górska[3].
Spis treści
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Są to zielonkawożółte ptaki z wyraźnym Dymorfizmem płciowym. Samce są bardziej żółte, a samice - zielone. Młode osobniki przypominają dorosłą samicę[4].
Długość ciała: około 40 cm
Waga: 150-206 g[4]
Występowanie i podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Zasięg występowania księżniczki słonecznej i jej podgatunki[4]:
- P.a. anthopeplus - pogranicze Australii Południowej, Nowej Południowej Walii i Wiktorii
- P.a. westralis - południowo-zachodnia Australia
Środowisko: Gatunek ten występuje na obszarach sawannowych i jałowych[3].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
W naturze ptaki te żywią się między innym nasionami traw, ziołami, owocami, pąkami i kwiatami[4].
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Księżniczki słoneczne w naturze żyją w stadach liczących co najmniej 100 osobników[4]. Są stosunkowo spokojne. Często poszukują pożywienia na ziemi[5].
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Sezon lęgowy trwa od sierpnia do stycznia. Samica znosi od 4 do 6 białych jaj w dziupli i wysiaduje je przez ok. 20 dni[4]. Podczas inkubacji prawie nie opuszcza gniazda i jest karmiona przez samca. Pisklęta po wykluciu ważą około 7 g i są karmione przez obojga rodziców. Opierzają się gdy mają 5 tygodni. Ostateczne, dorosłe upierzenie przybierają w wieku 1,5 roku natomiast są zdolne do rozrodu w wieku 2 lat[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polytelis anthopeplus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Polytelis anthopeplus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ a b Marcin Jan Gorazdowski, Ptaki ozdobne, 2008.
- ↑ a b c d e f Regent Parrot (Polytelis anthopeplus) | Parrot Encyclopedia, www.parrots.org [dostęp 2019-04-29].
- ↑ a b Esther J.J. Verhoef-Verhallen, Encyklopedia europejskich i egzotycznych ptaków ozdobnych, 2006.
