Polytelis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Polytelis[1]
Wagler, 1832[2]
Przedstawiciel rodzaju – księżniczka słoneczna (P. anthopeplus)
Przedstawiciel rodzaju – księżniczka słoneczna (P. anthopeplus)
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Gromada ptaki
Podgromada Neornithes
Infragromada ptaki neognatyczne
Rząd papugowe
Rodzina papugi wschodnie
Podrodzina papugi wschodnie
Plemię Psittaculini
Rodzaj Polytelis
Typ nomenklatoryczny

Psittacus barrabandii Swainson, 1821 = Psittacus swainsonii Desmarest, 1826

Synonimy
Gatunki
  • P. swainsonii
  • P. anthopeplus
  • P. alexandrae
Systematyka Systematyka w Wikispecies
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Polytelis – rodzaj ptaka z podrodziny papug wschodnich (Psittaculinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 40–45 cm; masa ciała 114–157 g[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Polytelis (Polyteles): gr. πολυτελης polutelēs – znakomity, od πολυς polus – więcej; τελος telos – koszt, uroczystość[8].
  • Barrabandius: epitet gatunkowy Psittacus barrabandi Swainson, 1821[9] (Jacques Barraband (lub Barraban) (1767–1809), francuski projektant, artysta, malarz ptaków)[10]. Gatunek typowy: Psittacus barrabandii Swainson, 1821 = Psittacus swainsonii Desmarest, 1826.
  • Sindelia: Stanley Raymond Sindel (ur. 1935), australijski awikulturolog[11]. Gatunek typowy: Palaeornis anthopeplus Lear, 1831.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Polytelis, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ J.G. Wagler. Monographia Psittacorum. „Abhandlungen der Mathematisch-Physicalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 1, s. 489, 1832 (niem.). 
  3. ↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 2. (łac.)
  4. ↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. 82. (niem.)
  5. ↑ R. Wells, R. Wellington. A classification of the cockatoos and parrots (Aves: Psittaciformes) of Australia. „Sydney Basin Naturalists”. 1, s. 118, 1992 (ang.). 
  6. ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Parrots & cockatoos (ang.). IOC World Bird List: Version 6.4. [dostęp 2017-02-09].
  7. ↑ N.J. Collar: Family Psittacidae (Parrots). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 396–397. ISBN 84-87334-22-9. (ang.)
  8. ↑ Jobling 2017 ↓, s. Polytelis.
  9. ↑ Jobling 2017 ↓, s. Barrabandius.
  10. ↑ Jobling 2017 ↓, s. barrabandi.
  11. ↑ Jobling 2017 ↓, s. Sindelia.
  12. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Psittaculini Vigors, 1825 (Wersja: 2016-09-18). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-02-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  1. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-02-09]. (ang.)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Polytelis&oldid=53152748”