Psittaculini
| Psittaculini | |||
| Vigors, 1825[1] | |||
 Przedstawiciel plemienia – listkogonka fioletowa (Prioniturus mada) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Psittaculini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Psittacula Cuvier, 1800 | |||
| Rodzaje | |||
| |||
Psittaculini – plemię ptaków z podrodziny papug wschodnich (Psittaculinae) w obrębie rodziny papug wschodnich (Psittaculidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Plemię obejmuje gatunki występujące w Australazji, Azji Południowo-Wschodniej i Południowej oraz Afryce[2].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Do plemienia należą następujące rodzaje[3]:
- Alisterus Mathews, 1911
- Aprosmictus Gould, 1842
- Polytelis Wagler, 1832
- Prioniturus Wagler, 1832
- Eclectus Wagler, 1832
- Geoffroyus Bonaparte, 1850
- Psittinus Blyth, 1842
- Psittacula Cuvier, 1800
- Lophopsittacus A. Newton, 1875 – jedynym przedstawicielem jest wymarła Lophopsittacus mauritianus (Owen, 1866) – papuga maurytyjska
- Necropsittacus A. Milne-Edwards, 1874 – jedynym przedstawicielem jest wymarła Necropsittacus rodricanus (A. Milne-Edwards, 1867) – papuga rodrigueska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ N.A. Vigors. Sketches in Ornithology; or, Observations on the leading Affinities of some of the more extensive groups of Birds. „The Zoological Journal”. 2, s. 400, 1825. (ang.).
- ↑ S.M. Billerman, Old World Parrots (Psittaculidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.psitta4.01 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Psittaculini Vigors, 1825 (Wersja: 2023-12-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-14].
