Kultura kapska
Kultura kapska, kultura kapsyjska[1] – genezę kultury kapskiej wiąże się z miejscowym podłożem kulturowym o tradycjach iberomauruzyjskich. Nazwa niniejszej jednostki kulturowej związana jest z nazwą stanowisk znajdującego się w rejonie oazy Kafsa (staroż. Capsa) w Tunezji. Zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z omawianą kulturą obejmował swym zasięgiem obszary Maghrebu m.in. stanowisko Ain Rhilane położone w Algierii. Rozwój owej jednostki kulturowej wyznaczają daty od ok. 9 do ok. 5 tys. lat temu. Inwentarz kamienny w owej kulturze reprezentowany jest przez zbrojniki geometryczne do których wytworzenia posługiwano się techniką mikrowiórową. Gospodarka kultury kapskiej opierała się na polowaniach na antylopy, gazele, dzikie konie, zające.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Szyjewski: Etnologia religii. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos, 2001, s. 389. ISBN 83-88508-19-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
- Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
- Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski, t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
- Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
- Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
- J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.