Kurtyna w górę

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kurtyna w górę
Gatunek

kabaret

Kraj produkcji

Polska

Oryginalny język

polski

Liczba odcinków

18

Pierwsza emisja
Data premiery

1977

Stacja telewizyjna

Telewizja Polska

Lata emisji

1977–1984

Chronologia
Poprzednik

Właśnie leci kabarecik

Kontynuacja

Kabaret Olgi Lipińskiej

Kurtyna w górę – cykl telewizyjnych programów rozrywkowych (kabaretowych) autorstwa Olgi Lipińskiej. Był kontynuacją cyklu Właśnie leci kabarecik, a jego następcą był cykl Kabaret Olgi Lipińskiej.

"Kurtyna w górę" to nieformalny tytuł cyklu, który przylgnął do niego z czasem, dla odróżnienia od nowej serii kabaretów rozpoczętej w latach 90. Cykl w rzeczywistości nosił tytuł "Kabaret Olgi Lipińskiej".

Miejscem akcji był mały teatrzyk rewiowy - scena, kulisy i gabinet dyrekcji - w którym stale próbowano doprowadzić do powstania spektaklu, jednak nigdy się to nie udawało. Była to w pewnym sensie zawoalowana aluzja do sytuacji w kraju w tamtych latach (przełom lat 70. i 80. XX w.).

Członków zespołu teatrzyku zagrali: Wojciech Pokora w roli dyrektora, Janusz Rewiński w roli jego następcy (zwany też "Miśkiem"); Jan Kobuszewski w roli pana Janka, przewodniczącego Związku Zawodowego, Janusz Gajos jako woźny Turecki oraz artyści, m.in. Barbara Wrzesińska, Krystyna Sienkiewicz, Magdalena Zawadzka, Piotr Fronczewski, Marek Kondrat, Izabella Olejnik, gościnnie Maryla Rodowicz i inni.

Pierwszy odcinek serii - Kaloryfery - nawiązuje m.in. poprzez tytuł, scenerię oraz przywołanie postaci woźnego Tureckiego do miniatury scenicznej Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego pod tym samym tytułem[1], należącej do cyklu Teatrzyk Zielona Gęś.

Lista odcinków[edytuj | edytuj kod]

  1. Kaloryfery (1977)
  2. Rury (1978)
  3. Komisja (1978)
  4. Premiera (1978)
  5. Kontrola (1978)
  6. Gwiazda (1978)
  7. Publiczność (1979)
  8. Pieczarki (1979)
  9. Revue (1979)
  10. Dyrekcja (1979)
  11. Gość (1979)
  12. Duchy (1980)
  13. List (1980)
  14. Niespodzianka (1980)
  15. Jubileusz (1980)
  16. Jajko (1981)
  17. Chór (1981)
  18. Misiek (1981)
  19. Blondynka / Alternatywa (1984)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oficjalna witryna Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego [online], www.kigalczynski.pl [dostęp 2017-07-26].