Barbara Wrzesińska
 Barbara Wrzesińska w przestawieniu Lament na placu Konstytucji, wystawianym na placu Konstytucji w Warszawie przez Teatr „Polonia” | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1938 |
|---|---|
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 1956 |
.jpg){kind=small}
| |
Barbara Wrzesińska (ur. 15 stycznia 1938 w Warszawie) – polska aktorka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1960 zdała aktorski egzamin eksternistyczny. Występowała w Warszawie w teatrach: Teatrze Współczesnym (1956–1973), Teatrze Narodowym (1973–1976), Teatrze Ateneum (1976–1993), Teatrze Scena Prezentacje. Najbardziej znana z telewizyjnych kabaretów Olgi Lipińskiej. Laureatka m.in. Złotego Ekranu (1972), odznaczona medalem Per aspera ad astra przez Fundację Sceny na Piętrze (2001).
Odtwórczyni ról dramatycznych (m.in. Honey – Kto się boi Wirginii Woolf? E. Albeego, Gladys – Aloes A. Fugarda, Ala – Tango S. Mrożka), komediowych i charakterystycznych (m.in. Molly – Opera za trzy grosze B. Brechta, Spika hrabina Tremendosa – Oni S.I. Witkiewicza, Eleonora – Zamek w Szwecji F. Sagan).
Była żoną Jacka Janczarskiego, Macieja Maciąga i Bohdana Łazuki[1]. Ma dwóch synów. Jej synową była modelka Agnieszka Maciąg, która jest matką jej wnuka.
Film[edytuj | edytuj kod]
- 1958: Dwoje z wielkiej rzeki (reż. Konrad Nałęcki) – Elza Veit
- 1961: Dwaj panowie N (reż. Tadeusz Chmielewski) – kobieta w samochodzie z panem N
- 1969: Struktura kryształu (reż. Krzysztof Zanussi) – Anna
- 1972: Wesele (reż. Andrzej Wajda) – Maryna
- 1972: Trzeba zabić tę miłość (reż. Janusz Morgenstern) – kochanka Andrzeja
- 1972: Kopernik / Kopernik, serial telewizyjny (reż. Ewa i Czesław Petelscy) – Anna Schilling
- 1973: Nagrody i odznaczenia (reż. Jan Łomnicki) – pielęgniarka Joanna Fontańska
- 1975: Dulscy (reż. Jan Rybkowski) – Julliasiewiczowa
- 1976: Znaki szczególne (reż. Roman Załuski) – żona Jaworowicza
- 1976: Dagny (reż. Haakon Sandøy) – żona Jana Kasprowicza, Jadwiga
- 1977: Coś za coś (reż. Agnieszka Holland) – Anna Walewska
- 1977: Lalka (serial telewizyjny, reż. Ryszard Ber) – Kazimiera Wąsowska
- 1978: Zielona miłość (reż. Stanisław Jędryka) – Magda, matka „Sarny”
- 1993: Człowiek z ... (reż. Kondrad Szołajski) – matka Macieja Okraglaka
- 2003: Na dobre i na złe (reż. Maciej Dejczer) – Rozalia, siostra Neli
- 2006: Niania, serial telewizyjny (reż. Jerzy Bugajewicz) – Apolonia, babcia Frani
- 2008: Agentki (reż. Piotr Wereśniak) – właścicielka mieszkania
- 2009–2010: Plebania (reż. Jerzy Łukaszewicz) – babcia Michała
- 2009: Nie opuszczaj mnie (reż. Ewa Stankiewicz) – starsza pani na cmentarzu
- 2020: Listy do M. 4 (reż. Patrick Yoka) – Kornelia Leśniewska
Polski dubbing[edytuj | edytuj kod]
- 2010: Alicja w Krainie Czarów
- 2007: Rodzinka Robinsonów – Babcia Lucille
- 2006: Mój brat niedźwiedź 2 – Innoko
- 1976: Pogoda dla bogaczy – Maggie
- 1971: Prywatny detektyw – Ellen
- 1964: Dwaj muszkieterowie – Lenka
- 1964: Różowa Pantera: Strzał w ciemności
Telewizja[edytuj | edytuj kod]
- w Teatrze TVP
- Lucy Crown według Irwina Shawa
- Pan Jowialski według Aleksandra Fredry
- Igraszki z Diabłem według Jana Drdy
- w kabaretach
- Głupia sprawa – 10 spektakli 1968–1970
- Gallux Show – 10 spektakli 1970–1974
- Właśnie leci kabarecik – 10 spektakli 1975–1977
- Kurtyna w górę – 18 spektakli 1977–1981
- Kabaret Olgi Lipińskiej
- Kabaret Starszych Panów
- w programach dla dzieci
- Babcia Róża i Gryzelka jako babcia Róża – 3 odcinki z 2005 roku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Barbara Wrzesińska: szalona panna Basieńka. film.interia.pl, 2 listopada 2017. [dostęp 2021-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-28)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Wrzesińska w bazie IMDb (ang.)
- Barbara Wrzesińska w bazie Filmweb
- Barbara Wrzesińska w bazie filmpolski.pl
- Barbara Wrzesińska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”