Kustrzebka brunatna
![]() Starszy owocnik kustrzebki brunatnej | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
kustrzebka brunatna |
Nazwa systematyczna | |
Peziza badia Pers. Observ. mycol. (Lipsiae) 2: 78 (1800) |
Kustrzebka brunatna (Peziza badia Pers.) – gatunek grzybów z rodziny kustrzebkowatych (Pezizaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peziza, Pezizaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
- Galactinia badia (Pers.) Arnould 1893
- Helvella cochleata Bolton 1789
- Peziza badia var. badia Pers
- Plicaria badia (Pers.) Fuckel
- Pustularia badia (Pers.) Lambotte 1880
- Scodellina badia (Pers.) Gray
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
U młodych okazów kulisty, potem głębokomiskowaty, u starszych okazów rozpostarty i fałdziście powyginany. Średnica 2-8 cm. Wewnętrzna, płodna strona u młodych okazów ma kolor beżowy, potem ochrowobrązowy, na koniec ciemnobrązowy. Strona zewnętrzna jest bladobrązowa. Trzonu z reguły brak, dopiero u starszych okazów występuje w ziemi karłowaty trzon[3].
Jasnobrązowy (jaśniejszy od skórki), krucho-woskowaty, bez wyraźnego zapachu[4].
Bezbarwny. Zarodniki elipsowate, o powierzchni chropowatej i pokrytej brodawkami. Występuje na nich jedna lub dwie kropelki tłuszczu. Rozmiar: 17-20 × 9-12 μm[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Gatunek w Europie Środkowej pospolity, rzadki jest tylko na podłożu wapiennym[4].
Saprotrof. Pojawia się od lata do pierwszych jesiennych przymrozków[4]. Rośnie zazwyczaj gromadnie w lasach iglastych i liściastych, także na leśnych drogach, na gołych gliniastych stokach[3].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Podobna jest kustrzebka pęcherzykowata (Peziza vesiculosa) występująca na glebach żyznych[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
- ↑ a b c Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b c d Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008. ISBN 978-83-258-0588-3.
- ↑ Na grzyby. [dostęp 2011-09-17].
- ↑ Till R. Lohmeyer, Ute Kũnkele: Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie. Warszawa: 2006. ISBN 978-1-40547-937-0.