Lazër Mjeda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lazër Mjeda
Prymas Albanii
ilustracja
Kraj działania

Albania

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1869
Mjeda

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1935
Szkodra

Biskup Sapy
Okres sprawowania

1901–1909

Arcybiskup Szkodry
Okres sprawowania

1921–1935

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

9 sierpnia 1891

Sakra biskupia

28 marca 1900

podpis
Odznaczenia
Komandor z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 stycznia 1901

Miejscowość

Szkodra

Miejsce

Archikatedra Świętego Szczepana w Szkodrze

Konsekrator

Pasquale Guerini

Lazër Mjeda też jako: Lazzaro Miedia (ur. 6 marca 1869 we wsi Mjeda w okręgu Zadrima, zm. 8 lipca 1935 w Szkodrze[1]) – albański biskup katolicki, prymas Albanii, brat Ndre Mjedy[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny rzemieślniczej, był synem Zefa i Lucije. Uczył się w Papieskim Seminarium Duchowym w Szkodrze. Naukę kontynuował w Hiszpanii, w Turynie i w 1893 w kolegium jezuickim w Krakowie[2]. 9 sierpnia 1891 w kościele jezuickim w Szkodrze otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abp Pasquale Gueriniego. Przez następne 10 lat pracował w parafiach archidiecezji szkoderskiej (Plan, Pog e Mëgullë). 28 marca 1900 został wyświęcony na biskupa i ordynariusza diecezji Sapa. Intronizacja odbyła się 20 stycznia 1901 w katedrze szkoderskiej[1]. Z uwagi na zbyt młody wiek (nie ukończył jeszcze 35 roku życia) nie mógł objąć kierownictwa archidiecezji. 24 grudnia 1904 otrzymał godność arcybiskupa tytularnego Aeropolis.

W tym czasie współpracował z albańskim ruchem narodowym. Wspólnie z bratem Ndre Mjedą wydawał pismo Agimi (Świt), poprzez które starał się upowszechniać jednolity standard alfabetu albańskiego. Z uwagi na zbyt aktywne poparcie dla albańskiego ruchu narodowego, w kwietniu 1909 został przeniesiony do archidiecezji Skopje-Prizren, skąd w 1921 powrócił do Szkodry. W 1913 był autorem raportów kierowanych do Stolicy Apostolskiej o sytuacji ludności albańskiej po wkroczeniu Serbów do Kosowa i Macedonii i przymusowej konwersji Albańczyków na prawosławie[3]. W sierpniu 1920 wraz z grupą księży katolickich został uwięziony przez władze Królestwa SHS[1].

W roku 1921 stanął na czele archidiecezji szkoderskiej (co było równoznaczne z godnością prymasa Albanii) i pełnił tę funkcję aż do śmierci. W latach 20. w swoich listach pasterskich, apelował do wiernych, aby włączyli się w proces jednoczenia ziem albańskich i uczestniczyli w życiu politycznym. W sprawach kościelnych skupił się na rozwijaniu prasy katolickiej, a także na wizytacji poszczególnych parafii i zwiększaniu dyscypliny wśród kleru diecezjalnego.

Był odznaczony Orderem Franciszka Józefa.

zob. także[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d 8 korrik 1935/ Lazër Mjeda, kleriku që raportoi krimet serbe në Vatikan. fjala.al. [dostęp 2022-07-16]. (alb.).
  2. Ndre Mjeda. [dostęp 2017-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-19)].
  3. Lush Culaj. ARGJIPESHKVI MJEDA NË DOKUMENTET MALAZEZE TË VITIT 1913. „Gjurmime Albanologjike - Seria e shkencave historike”. 38 (2), s. 109–120, 2008. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Czekalski: Zarys dziejów chrześcijaństwa albańskiego w latach 1912-1996. Kraków: 1996. ISBN 83-85527-40-0.
  • Markus Peters: Geschichte der Katholischen Kirche in Albanien 1919 - 1993. Wiesbaden: 2003. ISBN 3-447-04784-4. (niem.).
  • Lazër Mjeda [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2016-01-23] (ang.).
  • List L.Mjedy do Watykanu z 1913. albanianhistory.net. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).