Leraje

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leraje – w tradycji okultystycznej, demon, markiz piekła. Znany również pod imionami Lirajka, Loraj, Loray, Oraj, Oray, Leraye i Leraie. Rozporządza 30 legionami duchów piekielnych. W Sztuce Goecji jest czternastym, a w Pseudomonarchii Daemonum trzynastym duchem.

W demonologii[edytuj | edytuj kod]

By go przywołać i podporządkować potrzebna jest jego pieczęć, która według Sztuki Goecji powinna być zrobiona ze srebra.

Potrafi wywoływać wielkie bójki, potyczki i bitwy. Odpowiedzialny jest również za gangrenę na ranach wywołanych przez strzały z łuku. Potrafi świetnie posługiwać się dzirytem.

Ukazuje się pod postacią łucznika, który jest ubrany w kolorze zielonym. Trzyma przy sobie łuk i kołczan.

W kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]