Przejdź do zawartości

Lesław Lech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lesław Lech
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1947
Książnice

Poseł na Sejm kontraktowy
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej

Lesław Lech (ur. 19 lipca 1947 w Książnicach) – polski polityk, przedsiębiorca, poseł na Sejm X kadencji. Były wiceprzewodniczący i sekretarz generalny Stronnictwa Demokratycznego, współzałożyciel i przewodniczący Zjednoczenia Demokratycznego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Gdowie. W 1970 został absolwentem Wydziału Historii na Uniwersytecie Wrocławskim[1]. Studiował również podyplomowo organizację i zarządzanie w jednostkami gospodarczymi w Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Pracował jako nauczyciel historii, m.in. w IX Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu. Od 1970 był działaczem Stronnictwa Demokratycznego. Z ramienia SD sprawował przez dwie kadencje funkcję wiceprzewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu (1984–1990). Był również wiceprzewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu SD.

W wyborach w 1989 uzyskał mandat posła na Sejm X kadencji w okręgu Wrocław-Krzyki – w II turze wygrał z Henrykiem Swinarskim[2]. Pracował w Komisji Spraw Zagranicznych i w Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych[1], był także przewodniczącym Klubu Poselskiego SD (1990–1991). W wyborach w 1991 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w okręgu wrocławskim z listy SD. W 1993 kandydował na senatora w województwie wrocławskim[3], a w 2001 ponownie na posła w okręgu wrocławskim z listy SLD-UP. W 2001 był jednym ze zwolenników podjęcia przez SD wyborczej współpracy z SLD i UP[4].

Po odejściu ze stanowiska prezesa Rafała Szymańskiego pełnił w latach 1993–2002 obowiązki wiceprzewodniczącego partii, następnie zasiadał w Radzie Naczelnej SD. Przez cały okres III RP przewodniczył Dolnośląskiej Radzie Regionalnej (DRR). Redagował również ukazujący się w latach 1992–2004 „Biuletyn Stronnictwa Demokratycznego”. W 2009 został jednym z liderów wewnątrzpartyjnej opozycji wobec przywództwa Pawła Piskorskiego[5]. Ostatecznie w 2011 sąd uznał racje wybranego w 2009 przewodniczącego, zaś Lesław Lech z grupą innych działaczy założył stowarzyszenie Zjednoczenie Demokratyczne, którego został przewodniczącym. W wyborach parlamentarnych w 2011 znalazł się na liście kandydatów Polskiego Stronnictwa Ludowego do Sejmu w okręgu wrocławskim (jako bezpartyjny)[6].

Prowadzi własną działalność gospodarczą na Dolnym Śląsku. W latach 1991–1996 był przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia.

Odznaczony Srebrnym (1984) i Brązowym (1979) Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej oraz Srebrnym i Brązowym Medalem im. Jana Kilińskiego[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2011-08-28].
  2. M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 151.
  3. Wiadomości, „Biuletyn Stronnictwa Demokratycznego” nr 18 z 1 września 1993, s. 4.
  4. Lesław Lech, Dlaczego z SLD i UP?, „Biuletyn Stronnictwa Demokratycznego” nr 8 z 25 kwietnia 2001, s. 2.
  5. Sąd SD: działania Piskorskiego bezprawne; Piskorski: decyzja niewiążąca. money.pl, 26 października 2009. [dostęp 2020-05-17].
  6. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-08-28].
  7. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2013-11-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]