Lew II (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lew II
Lew II
Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Herb Lew II w 1 rzędzie, 5 kolumnie.

Lew II (Krupski[1][2][3][4][5][6][7], Borzyszkowski II, Chadyn-Borzyszkowski, Szada-Borzyszkowski, Lew odmienny)polski herb szlachecki, używany przez kilka rodzin. Przynajmniej dwie z nich były rodzinami kaszubskimi. Podstawowa odmiana herbu Lew.[8]

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu czerwonym lew złoty wspięty. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowany przez Potockiego (Poczet herbów...), Chrząńskiego w Tablicach odmian jako herb własny białoruskiej rodziny Krupskich. Bez barw przytacza go Emilian Szeliga-Żernicki jako herb Szada- i Chadyn-Borzyszkowskich z Kaszub. Inne gałęzie tej rodziny używały herbów Borzyszkowski, Borzyszkowski III, Łodzia, mogły używać także herbu Sas[9].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Rodziny kaszubskie:

 Osobny artykuł: Borzyszkowski.

Borzyszkowski. Rodzina ta miała używać przydomków Szada i Chadyn[9]. Pomojski (Pomyjski, Pomeske, Pomyski)[10].

Tadeusz Gajl oprócz tego wymienia inne rodziny tego herbu:

Krupski, Wysk, Zarembieński[11]. Wysk to jeden z przydomków Borzyszkowskich, ale Pragert twierdzi, że nosiła go rodzina, używająca herbu Borzyszkowski[9].

Prawdopodobnie nie ma pokrewieństwa między różnymi rodzinami używającymi tego herbu, szczególnie między rodami kaszubskimi a ruskimi. Zachodzi tu jedynie przypadkowa zbieżność w wyglądzie herbów.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Poczet herbów szlachty Korony Polskiej y Wielkiego Księstwa Litewskiego: gniazdo y perspektywa staroświeckiej cnoty", Potocki Wacław, Kraków, 1696 r., str. 554 (herb Krupskich).
  2. str.22 "Słownik Heraldyczny", Stanisław Krzyżanowski, Krakow, 1870 r.
  3. Tabl.XVIII (Lew Krupski) "Tablice odmian herbowych", Stanisław Teodor Chrząński, Warszawa, 1909 r.
  4. Krupski h. własny, Lewart, Szeliga, Korczak, Kopacz, Tadeusz Gajl "Herby szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodów", Wydawnictwo L&L, Gdańsk-2003
  5. Kossecki Stefan, Poczet herbów szlachty Korony Polskiey y W. Xięstwa Litewskieg. Gniazdo y perspektywa staroświeckiey cnoty, starożytności domów y rodowitości familiey, z Potockiego y innych przepisany przez Stephana Rawicza Kosseckiego w Leszniańskic Szkołach, 1789. — S.137 (herb Krupski)
  6. Kronika polska Marcina Bielskiego, Drukarnia Jakoba Siebeneychera, Kraków, 1597 r. - S.616 (herb Krupski)
  7. Okolski Simone, «Orbis Poloni», Cracov, 1642 r., T.1 — S.504 (Index, Tesserae gentiliciae in regno Poloniae s M. D. Lit.)
  8. Marcin Niewalda, Lew II (Polska Encyklopedia Historyczno-Genealogiczna) [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2018-08-25].
  9. a b c Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 1. BiT, 2001, s. 47,143. ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.
  10. Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2005. ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.
  11. Uwaga! Spis sporządzono w oparciu o książkową wersję herbarza. W wersji elektronicznej spis jest wspólny dla Lwa i Lwa II.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]