Przejdź do zawartości

Liść laurowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liście laurowe

Liść laurowy, liść bobkowy – suszony liść wawrzynu szlachetnego (Laurus nobilis). Gatunek ten występuje w regionie śródziemnomorskim, poza tym bywa uprawiany, w strefie umiarkowanej, w tym w Polsce jako roślina pokojowa[1].

Liście laurowe są stosowane w sztuce kulinarnej jako przyprawa. Dobrze wysuszone mają jasnozielony kolor i bardzo aromatyczny zapach. Używane są do przyprawiania bigosu, galaret mięsnych, kapuśniaku z kwaśnej kapusty, rosołu, ale nadają się także do zup jarzynowych i mięsnych, pasztetów, potraw duszonych, sosów i pieczeni. Są ważnym składnikiem marynat oraz zalew do marynowania warzyw[2]. Poza wpływaniem na smak przyprawa ta, ze względu na działanie przeciwmikrobowe, wydłuża trwałość potraw[3].

Liście laurowe są używane również w ziołolecznictwie przy kaszlu, zaburzeniach ukrwienia, schorzeniach skóry, domowym leczeniu ran, przy chorobach reumatycznych[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  2. Listek bobkowy czyli laurowy. [dostęp 2014-12-17].
  3. Ramling Patrakar, Meera Mansuriya, Priyanka Patil, Phytochemical and Pharmacological Review on Laurus Nobilis, „International Journal of Pharmaceutical and Chemical Sciences”, 1 (2), 2012, s. 595-602.
  4. Encyklopedia ziół – liść laurowy. [dostęp 2014-12-17].