Lotniki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lotniki – grupa skał na Wzgórzu Dumań w Dolinie Kobylańskiej na Wyżynie Olkuskiej, w miejscowości Karniowice, w gminie Zabierzów, powiecie krakowskim, województwie małopolskim. Znajdują się w lesie, w orograficznie lewych zboczach północnej części doliny, nieco poniżej miejsca, w którym idący dnem doliny szlak turystyczny z Kobylan opuszcza las i wychodzi na pola uprawne Będkowic. Lotniki znajdują się w zboczach bocznego jaru uchodzącego do Doliny Kobylańskiej i są pierwszą od góry grupą skał{[1]. Połączone są z Pochyłą Grania w duży masyw skalny widoczny ze szlaku turystycznego[2].

Dolina Kobylańska jest jednym z najbardziej popularnych terenów wspinaczki skalnej. Lotniki znajdują się w lesie na stromym stoku. Są lite, połogie i mają dobrą asekurację[3]. Zbudowane są z wapienia, mają wysokość 10–14 m, połogie i pionowe lub przewieszone ściany. Są w nich takie formacje skalne jak filar, komin i zacięcie. Wspinacze skalni zaliczają je do Grupy nad Źródełkiem. Poprowadzili na nich 30 dróg wspinaczkowych o trudności od II+ do VI.3+ w skali Kurtyki. Niemal wszystkie mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r) i stanowisko zjazdowe (st)[2].

W Lotnikach znajdują się trzy jaskinie: Grotka w Kominie, Okap z Ośmiornicą i Jaskinia Kowalskiego[4]. Tuż poniżej Lotników znajduje się Słoneczna Turnia[1].

Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy Filarek
  1. Lewy pierwszy filarek; III+, 4r + st, 14 m
  2. Pierwszy filarek; IV+, 4r + st, 14 m
  3. Pierwszy filarek wprost; VI, 5r + st, 14 m
  4. Kant pierwszego filarka; V+, 14 m
  5. Komin z grotką; II
Pierwszy filarek II
  1. Kinder niespodzianka; IV+, 4r + st
  2. Jajo Kurtyki; VI.1+, 3r + st
  3. Droga Góreckich; VI.2+, 4r + st, 12 m
  4. Droga Marcinga; VI.3, 4r + st, 12 m
  5. Błotny komin; IV, 6r + st, 12 m
  6. Schodki; V, 5r + st
  7. Schodki wprost; V+, 4r + st
Drugi filarek
  1. Watykańska ruletka; VI.2+/3, 5r + st, 12 m
  2. Ścianka Kwaśnego; VI, 6r + st, 12 m
  3. Stary filarek; V+, 6r + st, 12 m
  4. Panika tucznika; VI.3+, 5r + st, 12 m
Drugi filarek II
  1. Wyjście awaryjne; VI.2+, 6r + st, 12 m
  2. Lewe Lotniki; V, 4r + st, 12 m
Trzeci filarek
  1. Kant Lotników; V+, 12 m
  2. Prawe Lotniki; IV+, 5r + st, 12 m
  3. Syndrom Kobylan; VI.1+, 6r + st, 12 m
  4. Bardzo prawe Lotniki; VI+, 3r + st, 12 m
  5. Nadzwyczaj prawe Lotniki; VI.1+, 5r + st, 12 m
  6. Skrajnie prawe Lotniki; VI.2+, 4r + st, 12 m
Trzeci filarek II
  1. Kompromis; VI.2, 4r + st, 12 m
  2. Przewieszony komin; V+, 3r + st, 12 m
  3. Heinrichówka; VI.1, 4r + st, 12 m
  4. Lewy trzeci filarek; VI, 4r + st, 12 m
  5. Tenis w porcie; VI.1+, 6r + st, 12 m
  6. Komin Kowalskiego; III[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2018-06-29].
  2. a b c Baza topo portalu górskiego [online] [dostęp 2018-06-29].
  3. Paweł Haciski, Południowa część Jury Krakowsko-Częstochowskiej: przewodnik wspinaczkowy, Warszawa: RING, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7.
  4. Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-02-15].