Ludwig Sütterlin
 Plakat Berlińskiej Wystawy Przemysłowej 1896 | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1865 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
grafik |
Ludwig Sütterlin (ur. 15 lipca 1865 w Lahr/Schwarzwald, zm. 20 listopada 1917 w Berlinie) – niemiecki grafik i pedagog, twórca pisma ręcznego noszącego jego nazwisko, tzw. Sütterlinschrift, które przez wiele lat służyło w niemieckich szkołach jako pismo dla najmłodszych uczniów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ludwig Sütterlin urodził się 15 lipca 1865 w Lahr w Schwarzwaldzie[1]. Niewiele wiadomo na temat jego lat młodzieńczych, ok. 1890 przeprowadził się najprawdopodobniej do Berlina, gdzie rozpoczął prace jako grafik[1]. Był uczniem Emila Döplera i Maxa Friedricha Kocha. Projektował plakaty, wyroby ze szkła i skóry. W 1896 otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie na plakat reklamujący Berlińską Wystawę Przemysłową[1] – projekt przedstawiający dłoń zaciśniętą na młocie (symbol rzemiosła i ruchu robotniczego) przebijającą się z ziemi był nie tylko nowatorski, lecz także odważny politycznie[2].
Sütterlin był wykładowcą Zakładu pedagogicznego przy Królewskim Muzeum Rzemiosła Artystycznego w Berlinie (niem. Unterrichtsanstalt des königlichen Kunstgewerbemuseums zu Berlin), przekształconym później w Zjednoczone Szkoły Państwowe Sztuki Wolnej i Stosowanej (niem. Vereinigte Staatsschulen für freie und angewandte Kunst)[1].
W roku 1911 na zlecenie pruskiego ministerstwa kultury zaprojektował pismo do początkowej nauki pisania w wersji niemieckiej i łacińskiej[1]. Pismo to było wprowadzane w szkołach niemieckich od roku 1915[3] – w 1934 wprowadzone ustawowo[4] i obowiązywało od 1935 roku do 1941[3], w niektórych krajach Republiki Federalnej Niemiec, np. w kraju Saary do lat 50., w Turyngii (NRD) do lat 60. XX wieku. Pismo wyróżniało się eliminacją wielu elementów łukowych, wskutek czego większość liter została uproszczona do kształtu zygzaków.
Sütterlin zmarł 20 listopada 1917 roku w Berlinie.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Ludwig Sütterlin: Neuer Leitfaden für den Schreibunterricht (Nowy przewodnik do nauki pisania). Berlin: 1926. (niem.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Anselm S. Bär. Ludwig Sütterlin – Bekannt und doch vergessen. „Die deutsche Schrift”. 3/1999. s. 242. (niem.).
- ↑ Artinger Kai: Das politische Plakat – Einige Bemerkungen zur Funktion und Geschichte. W: Die Grundrechte im Spigel des Plakats von 1919 bis 1999. s. 19.
- ↑ a b Peter von Polenz: Deutsche Sprachgeschichte vom Spätmittelalter bis zur Gegenwart: 19. und 20. Jahrhundert. Walter de Gruyter, 2000, s. 44. ISBN 3-11-014344-5. [dostęp 2011-06-05]. (niem.).
- ↑ Alfons Kluger, Michael Klöcker: Die Volksschule im NS-Staat: Nachdruck des Handbuches "Die deutsche Volksschule im Grossdeutschen Reich: Handbuch der Gesetze, Verordnungen und Richtlinien für Erziehung und Unterricht in Volksschulen nebst den einschlägigen Bestimmungen über Hitler-Jugend und Nationalpolitische .... Böhlau Verlag Köln Weimar, 2000, s. 202. ISBN 3-412-04395-8. [dostęp 2011-06-05]. (niem.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Deutsche Kurrentschrift Freunde: strona oficjalna. www.deutsche-kurrentschrift.de. [dostęp 2011-06-05]. (niem.).