Ludwig Türck
Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1810 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 lutego 1868 |
Ludwig Türck (ur. 22 lipca 1810 w Wiedniu, zm. 25 lutego 1868 tamże[1]) – austriacki lekarz neurolog i laryngolog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ludwig Türck urodził się w Wiedniu 22 lipca 1810 roku jako syn jubilera pracującego dla rodziny cesarskiej. Uczył się w gimnazjum w rodzinnym mieście i ujawnił w tym czasie talent muzyczny, grając doskonale na wiolonczeli. W 1836 roku otrzymał tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie w Wiedniu, potem objął katedrę neurologii na macierzystej uczelni. Jego uczniami bądź asystentami w Wiedniu byli m.in. Karl Stoerk, Leopold von Schrötter i Johann Schnitzler. W 1861 roku paryska Académie nationale de médecine przyznała mu nagrodę Montyona. Zmarł na dur brzuszny w Wiedniu 25 lutego 1868 roku.
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]Türck pamiętany jest ze względu na prace neuroanatomiczne, zwłaszcza nad zwyrodnieniem włókien nerwowych. Jego nazwisko upamiętnia eponimiczna nazwa pęczka Türcka (nieskrzyżowany pęczek włókien szlaków piramidowych). Przedstawił kilka prac neurologicznych, w których upatruje się dziś[2] jednych z pierwszych opisów stwardnienia rozsianego[3][4][5]
Około 1850 roku razem z Johannem Nepomukiem Czermakiem spopularyzował stosowanie laryngoskopu. Türck twierdził, że odkrycia dokonał niezależnie od Manuela Garcii i nie znał jego prac. Sam wykonał pierwsze lusterka potrzebne do laryngoskopii, wykonał u siebie pierwszy zabieg wziernikowania krtani i rozpoznał patologiczne zmiany u swoich pacjentów, m.in. zasłużył się pierwszym opisem laryngitis sicca. Nie opublikował jednak wyników swoich prac, pozostawiając to Czermakowi. Późniejsze spory o pierwszeństwo i wzajemne oskarżenia były w środowisku wiedeńskich lekarzy określane kalamburem „Der Türckenkrieg” (nawiązanie do wojen austriacko-tureckich). Sam Czermak stwierdził „Der Herr Türck kam immer zu spät” („pan Türck zawsze się spóźniał”). Było to nawiązanie do innego nieopublikowanego odkrycia Türcka – jego prace nad degeneracją włókien nerwowych ukazały się po pracach Augustusa Wallera, dlatego zwyrodnienie włókien nerwowych po ich przecięciu określa się dziś jako zwyrodnienie Wallera[6].
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Mikroskopischer Befund des Rückenmarkes eines paraplegischen Weibes. Zeitschrift der kais kön Gesellschaft der Aertze zu Wien, 5, ss. 173-176, 1849
- Mikroskopischer Befund des Rückenmarkes eines paraplegischen Weibes. Jahrbuch fur Psychiatrie und Neurologie 31, ss. 30-33, 1910
- Praktische Anleitung zur Laryngoskopie (1860)
- Klinik der Krankheiten des Kehlkopfes und der Luftröhre, nebst einer Anleitung zum Gebrauche des Kehlkopfrachenspiegels und zur Lokalbehandlung der Kehlkopfkrankheiten (1866)
- Über Hautsensibilitätsbezirke der einzelnen Rückenmarksnervenpaare (1869)
- Ludwig Türcks gesammelte neurologische Schriften. Leipzig & Wien: Deuticke, 1910
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Türck, Ludwig | Encyclopedia.com [online], www.encyclopedia.com [dostęp 2023-07-01] .
- ↑ F. Alfons Schelling: Multiple Sclerosis: The Image and its Message. The Meaning of the Classic Lesion Forms
- ↑ Türck L. Über Kompression und Ursprung der Sehnerven. Sitzungsber Kaiserl Akad Wissensch Math Naturwissensch Classe, IX:229,1852.
- ↑ Türck L. Über sekundare Erkrankung einzelner Ruckenmarksstrange und ihrer Fortsetzungen zum Gehirne. Zschr KK Gesellsch Arzte Wien, IX/2:289,1853.
- ↑ Türck L. Mitteilungen uber Krankheiten der Gehirnnerven. Zschr KK Ges Arzte Wien, XI:517,1855
- ↑ Joseph E. Hawkins, Jochen Schacht. Sketches of otohistory. Part 7: The nineteenth-century rise of laryngology. „Audiol Neurootol”. 10 (3), s. 130-3, 2005. PMID: 15724083.