Ludwik Przetocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Przetocki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1844
Zagnańsk

Data śmierci

po 1938

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Ludwik Przetocki (ur. 1844 w Zagnańsku, zm. po 1938) – powstaniec styczniowy, inżynier.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1844 w Zagnańsku[1][2]. Jako technik przystąpił do powstania styczniowego w 1863[1]. W randze szeregowca służył w oddziale Władysława Cichorskiego ps. „Zameczek”, pod komendą Władysława Wilkoszewskiego, Grzymały, a potem pod rozkazami Zygmunta Padlewskiego do czasu bitwy bitwy pod Radzanowem (21 marca 1863)[1].

Po upadku powstania pracował jako inżynier powiatowy w Borszczowie[1]. Na początku 1938 we Lwowie był jednym z trzech żyjących weteranów powstania styczniowego[2]. W lutym 1938 otrzymał tytuł członkostwa honorowego oddziału lwowskiego Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W 1932 odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami zamiast przyznanego w 1930 Medalu Niepodległości. M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 350 M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904, s. 337.
  2. a b c W 75-letnią rocznicę powstania styczniowego. Poszli nasi w bój bez broni. „Wschód”. Nr 72, s. 2, 20 stycznia 1938. 
  3. Związek b. Ochotników Armii Polskiej w działalności we Lwowie. „Wschód”. Nr 75, s. 11, 20 lutego 1938. 
  4. W 75. rocznicę Powstania Styczniowego. Uroczystości we Lwowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 18, s. 1, 25 stycznia 1938. 
  5. Ordery Odrodzenia Polski dla weteranów 1863 r. we Lwowie. „Wschód”. Nr 73, s. 4, 30 stycznia 1938.