Ludwik Teodor Płosajkiewicz
| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1859 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
5 kwietnia 1926 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Ludwik Teodor Płosajkiewicz (ur. 2 sierpnia 1859 w Mnichu, zm. 5 kwietnia 1926 w Warszawie) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 2 sierpnia 1859 w Mnichu[2]. W 1877 ukończył seminarium muzyczne, następnie uczył się gry na fortepianie i harmonii pod okiem Jana Kleczyńskiego, równolegle ucząc muzyki w Zduńskiej Woli[2]. W 1891 przeniósł się na stałe do Warszawy, z którą pozostał związany przez resztę życia. Wstąpił do konserwatorium Zygmunta Noskowskiego, które ukończył w 1896. W Warszawie uczył śpiewu i muzyki, pracował także jako dyrygent orkiestr szkolnych[1], prowadził także chóry m.in. Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów oraz chór dziecięcy Towarzystwa Muzycznego Orpheon[2]. U schyłku życia zajmował się także opracowywaniem zbiorów Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego[2].
Spuścizna Płosajkiewicza obejmuje szerokie spektrum utworów, m.in. wiele pieśni solowych, kolędy, wariacje na kwartet smyczkowy i orkiestrę, sonaty fortepianowe i skrzypcowe, trzy opery dziecięce (w tym Baśń Wigilijna do słów Or-Ota), suity fortepianowe oraz mszę łacińską na czterogłosowy chór[1][3][2]. Niektóre z pieśni wydawał drukiem pod pseudonimem Skald[2].
Zmarł 5 kwietnia 1926 w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Płosajkiewicz, Ludwik Teodor, [w:] Andrzej Chodkowski (red.), Encyklopedia Muzyki, Warszawa: PWN, 1995, s. 694 [dostęp 2017-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-21].
- ↑ a b c d e f Feliks Starczewski, Ludwik Teodor Płosajkiewicz: Nekrolog, „Przegląd Muzyczny”, 7, 1926, s. 15–16.
- ↑ Józef Władysław Reiss, Najpiękniejsza ze wszystkich jest muzyka polska, T. Gieszczykiewicz, 1946, s. 181 [dostęp 2017-09-11] (pol.).