Maść Lenartowicza
Maść Lenartowicza, syn. maść siarkowo-salicylowo-mydlana – preparat galenowy sporządzany na zamówienie w aptekach w zakresie receptury aptecznej, według przepisu oficynalnego[1]. Opracowany w 1921 roku przez prof. Jana Lenartowicza[2]. Wykazuje skojarzone działanie redukujące i antyseptyczne siarki i kwasu salicylowego z rozpulchniającym naskórek działaniem mydła potasowego. Znajduje zastosowanie głównie w leczeniu łuszczycy, grzybic skóry, w tym głowy oraz niekiedy w ŁZS (SD) jako opcjonalny komponent farmakoterapii (leczenie z wyboru)[3].
Skład[4]:
- Acidum salicylicum 5 cz. (kwas salicylowy)
- Sulfur sublimatum (syn. Flores Sulfuris) 10 cz. (siarka sublimowana)
- Sapo viridis 20 cz. (mydło potasowe)
- Vaselinum flavum 65 cz. (do 100 cz.) (wazelina żółta)
Maść Lenartowicza jest mało stabilna fizykochemicznie. Należy ją przechowywać w miejscu chłodnym (5–15 °C)[a].
Dopuszcza się zamiennie użycie „mleka siarczanego”, czyli siarki strąconej (Sulfur ad usum externum FP XII, syn. Sulfur praecipitatum, Lac Sulfuris) zamiast „kwiatu siarczanego”, czyli siarki sublimowanej[1].
Preparat był produkowany przemysłowo w laboratorium galenowym PZF Cefarm Lublin pod nazwą handlową Maść Lenartowicza siar.-salic.-mydl.[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Monika Gajewska, Małgorzata Sznitowska (red.), Podstawy receptury aptecznej. Materiały do ćwiczeń dla studentów farmacji, Pro Pharmacia Futura, 2012, s. 38, ISBN 978-83-930152-9-0, OCLC 946342587.
- ↑ Janusz Pluta i inni, Preparaty galenowe, Wrocław: MedPharm Polska, 2010, s. 131–132, ISBN 978-83-60466-85-8, OCLC 750568491.
- ↑ Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, Choroby skóry. Dla studentów medycyny i lekarzy, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1994, 164 i 172, ISBN 978-83-200-1837-0, OCLC 37786047.
- ↑ Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, Choroby skóry. Dla studentów medycyny i lekarzy, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1994, s. 240, ISBN 978-83-200-1837-0, OCLC 37786047.
- ↑ Rozdział 3, [w:] Jan Teuchmann, Receptura. Dla studentów i lekarzy, Warszawa: PZWL, 1950, Cytat: „W przypadkach, gdy jako vehiculum zapisują zaróbkę mydlaną (alkaliczną) w kombinowanych zestawieniach z kwasami salicylowym (Acidum salicylicum), będźwinowym (Acidum benzoicum) lub rezorcynolem (Resorcinum), należy rozdzielnie łączyć składowe o przeciwnym odczynie (Sørensen). Natomiast celem zapobieżenia szybkiej inkompatybilizacji zadbać o chłodne ino warunki składowania”.
- ↑ Maść Lenartowicza siar-salic-mydl. [online], Ogólnopolski System Ochrony Zdrowia [dostęp 2021-06-07].