Przejdź do zawartości

Małgorzata Leyko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Leyko
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1955

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia polska, teatrologia[1]
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

1988[1]

Habilitacja

24 marca 2003[1]

Profesura

28 lipca 2015[1]

Małgorzata Elżbieta Leyko (ur. 1955[2]) – polska filolog, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Kultury Współczesnej i prodziekan Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1978 r. ukończyła studia z filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim, w 1988 r. obroniła rozprawę doktorską pt. Idea sceny szekspirowskiej w niemieckich teoriach teatralnych w XIX i na początku wieku, a w 2003 r. habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Reżyser masowej wyobraźni. Max Reinhardt i jego "teatr dla pięciu tysięcy". W 2015 r. uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych[1].

Jest członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN (zastępca przewodniczącego) i Komitetu Nauk o Sztuce PAN oraz wiceprezesem Towarzystwa Badań Teatralnych. Należy też do Zespołu Nauk Humanistycznych Polskiej Komisji Akredytacyjnej. Była członkiem zarządu Łódzkiego Towarzystwa Naukowego i Polskiego Towarzystwa Historycznego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Prof. Małgorzata Elżbieta Leyko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-06].
  2. Co winno być przeczytane. 70 lat Katedry Teorii Literatury (1945-2015)