Magdalena Danielewicz
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: językoznawstwo polskie, językoznawstwo teoretyczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status |
członek korespondent |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
Magdalena Danielewicz (ur. 6 kwietnia 1961 w Warszawie) – profesor doktor habilitowana, polska językoznawczyni, związana z Katedrą Lingwistyki Formalnej na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego[2], wcześniej także z Instytutem Języka Polskiego[3] na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Kierowniczka Katedry Lingwistyki Formalnej Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, przewodnicząca Rady Naukowej Dyscypliny Językoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim w kadencji 2020–2024[4][5].
Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu VII Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Warszawie w 1980 roku rozpoczęła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Równolegle uczestniczyła w wybranych kursach logiki, semiotyki i filozofii języka na Wydziale Filozofii i Socjologii. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problemów teorii i filozofii języka, semantyki lingwistycznej, leksykografii oraz języka artystycznego. W 1985 r. obroniła pracę magisterską Pytania pozorne we współczesnej polszczyźnie mówionej, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Renaty Grzegorczykowej. W latach 1991–1994 była zatrudniona w sekcji języków słowiańskich Uniwersytetu Bordeaux III we Francji. W 1995 r. uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych[6] na podstawie rozprawy O znaczeniu zdań pytajnych w języku polskim. Charakterystyka struktury tematyczno-rematycznej wypowiedzeń interrogatywnych (promotor pracy: prof. dr hab. Renata Grzegorczykowa, recenzenci: prof. dr hab. H. Wróbel, prof. dr hab. M. Świdziński). W 2003 r. otrzymała stopień doktora habilitowanego[6] na podstawie monografii habilitacyjnej Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, KLF, Warszawa 2002, s. 382, a także kolokwium habilitacyjnego przeprowadzonego na Wydziale Neofilologii UW (recenzenci dorobku naukowego: prof. dr hab. M. Grochowski, prof. dr hab. J. Szymura, dr hab. J. Wajszczuk). W 2014 r. została profesorem belwederskim[7], m.in. na podstawie rozprawy W głąb specjalizacji znaczeń. Przysłówkowe metapredykaty atestacyjne, Bel Studio, Warszawa 2012, s. 291.
Członkostwo w towarzystwach, organizacjach i instytucjach naukowych[edytuj | edytuj kod]
Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (od 2014 roku)[8]
Członkini Prezydium Komitetu Językoznawstwa PAN w kadencji 2020–2024[9]
Wiceprzewodnicząca Międzynarodowej Komisji Budowy Gramatycznej Języków Słowiańskich[10] przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów[3]
Członkini kolegiów redakcyjnych: „Biuletynu Polskiego Towarzystwa Naukowego”, „Slavia časopis pro slovanskou filologii” (Czeska Akademia Nauk)[11], „Исследования по славянским языкам”, Корейска Ассоциациа Славистов, Сеул
Publikacje[12][edytuj | edytuj kod]
Jest autorką kilku monografii i kilkudziesięciu artykułów z dziedziny językoznawstwa oraz trzech podręczników do kształcenia językowego na poziomie gimnazjalnym (Mowa polska, Stentor, Warszawa 1999, 2000, 2001)[13].
Przetłumaczyła na język polski, opatrzyła wstępem i uwagami redakcyjnymi oryginalne pisma Ferdynanda de Saussure’a zebrane w tomie Écrits de linguistique générale, Gallimard, Paris 1996 (pol. tytuł: Szkice z językoznawstwa ogólnego, Dialog, Warszawa 2004)[14].
Pełen wykaz publikacji znajduje się na stronie Polskiej Bibliografii Naukowej[12].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
W 2003 r. została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi[15].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. dr hab. Magdalena Maria Danielewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-06-26].
- ↑ Wydział Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego [online] [dostęp 2023-05-25] (pol.).
- ↑ a b Dr hab. Magdalena Danielewiczowa, prof. UW | Akademia »Artes Liberales« [online], www.aal.edu.pl [dostęp 2023-05-25].
- ↑ CKC UW-Konrad Traczyk, Językoznawstwo [online], Rady Naukowe [dostęp 2023-05-25] (pol.).
- ↑ Promocja książki i jubileusz Pani Profesor Renaty Grzegorczykowej – Instytut Języka Polskiego [online], 7 lipca 2021 [dostęp 2023-05-25] (pol.).
- ↑ a b POLON [online], polon.nauka.gov.pl [dostęp 2023-05-25].
- ↑ Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OpenLEX [dostęp 2023-05-25] (pol.).
- ↑ Polska Akademia Umiejętności – Członkowie PAU [online], pau.krakow.pl [dostęp 2023-05-25].
- ↑ AKTUALNY SKŁAD [online], komjezyk.pan.pl [dostęp 2023-05-25].
- ↑ Komisje MKS [online], kbl-mks.org [dostęp 2023-05-25].
- ↑ SIN AJP | Slavia [online], cidn.ajp.edu.pl [dostęp 2023-05-25].
- ↑ a b Polska Bibliografia Naukowa [online], pbn.nauka.gov.pl [dostęp 2023-05-25].
- ↑ Księgarnia internetowa, podręczniki szkolne, tania książka – PODRĘCZNIKOWO [online], www.podrecznikowo.pl [dostęp 2023-05-25] (pol.).
- ↑ Wydawnictwo Akademickie Dialog Sp, Szkice z językoznawstwa ogólnego [online], Wydawnictwo Akademickie Dialog Sp. z o.o. [dostęp 2023-05-25] (pol.).
- ↑ INFOR.PL – portal nowoczesnych księgowych, przedsiębiorców, kadrowych – podatki, rachunkowość, kadry, prawo pracy, sektor publiczny – kalkulatory, wskaźniki, ujednolicone akty prawne, quizy [online], www.infor.pl [dostęp 2023-05-25] (pol.).