Magnetowód

Magnetowód lub obwód magnetyczny – rdzeń wykonany z materiału ferromagnetycznego używany do kształtowania pola magnetycznego. Linie pola magnetycznego tworzą zamknięte pętle wewnątrz magnetowodu. Składa się z odpowiednio ukształtowanych materiałów (środowisk) przez które zamyka się strumień magnetyczny oraz z uzwojeń, w których płynie prąd niezbędny do wytworzenia pola magnetycznego. Rozróżnia się obwody magnetyczne nierozgałęzione (proste) oraz rozgałęzione.

Podobieństwo do obwodu elektrycznego

Analogicznie do obwodu elektrycznego obwód magnetyczny posiada źródło zasilania, które dla obwodów magnetycznych stanowi zwojnica nawinięta na rdzeń. Prąd płynący w tej zwojnicy wytwarza tzw. siłę magnetomotoryczną (odpowiednik siły elektromotorycznej). Natężeniu prądu w obwodzie elektrycznym, w magnetowodzie odpowiada strumień indukcji magnetycznej przepływający przez obwód. Obwód magnetyczny jest charakteryzowany przez rezystancję magnetyczną (tzw. reluktancję). Inaczej niż w obwodzie elektrycznym, w obwodzie magnetycznym reluktancja nie powoduje wydzielania się ciepła. Straty energii pola magnetycznego powodowane są tym, że linie pola magnetycznego nie mogą być dokładnie zamknięte w magnetowodzie, ponieważ nie istnieją izolatory magnetyczne.

W obwodzie magnetycznym obowiązuje m.in. prawo przepływu, prawo Ohma dla obwodu magnetycznego.

Kształt i zastosowanie

Magnetowód najczęściej stanowi zamknięty obwód. Szczelina zastosowana w magnetowodzie pozwala uzyskiwać silne pole magnetyczne o dużym stopniu jednorodności. Kształt magnetowodu zależy od urządzenia dla jakiego jest przeznaczony.

Obwody magnetyczne stosuje się w następujących urządzeniach:

Zobacz też

Bibliografia

Kurdziel R.: Podstawy Elektrotechniki, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1965.