Maja Bošković-Stulli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maja Bošković-Stulli
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1922
Osijek

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 2012
Zagrzeb

Miejsce spoczynku

Cmentarz Mirogoj

Zawód, zajęcie

slawistka, folklorystka

Narodowość

chorwacka

Rodzice

Ivanka Bošković
Dragutin Bošković

Maja Bošković-Stulli (ur. 9 listopada 1922 w Osijeku, zm. 14 sierpnia 2012 w Zagrzebiu[1][2][3]) – chorwacka slawistka i folklorystka. Historyk literatury i badaczka literatury ustnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z rodziny żydowskiej, była córką Dragutina Karla i Ivanki Janki Boškoviciów[4][5]. Miała siostrę, Magdę[6]. Wszyscy jej najbliżsi zginęli w czasie wojny[7]. W 1943 wstąpiła do partyzantki[1]. Studiowała slawistykę w Zagrzebiu, Kazaniu, Leningradzie i Belgradzie. Studia ukończyła w 1950, doktoryzowała się w 1961 w stolicy Chorwacji pisząc pracę zatytułowaną Narodna predaja o vladarevoj tajni[2]. W latach 1952–1979 zatrudniona w Instytucie Etnologii i Folklorystyki (wówczas Instytut Sztuki Ludowej). Brała udział w wielu krajowych i międzynarodowych konferencjach i sympozjach, w tym w Centrum Międzyuczelnianym w Dubrowniku[8]. Przez wiele lat była redaktorem naczelnym, a następnie stałym członkiem redakcji czasopisma „Narodna umjetnost”[2]. W latach 1963-73 była dyrektorem Instytutu Etnologii i Folklorystyki[9]. W 1990 roku otrzymała nagrodę za całokształt twórczości. W latach 2000–2012 była pełnoprawnym członkiem Chorwackiej Akademii Nauki i Sztuki[9]. W 2005 roku Bošković-Stulli została uznana za jedną z 35 najważniejszych kobiet w historii Chorwacji[10].

Zmarła 14 sierpnia 2012 roku w Zagrzebiu. Została pochowana na Cmentarzu Mirogoj[11].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Narodne pripovijetke, priredio Josip Kekez, Mladost, Zagreb 1985, 194 str[12]
  • Istarske narodne priče[13]
  • Usmena književnost nekad i danas[14]
  • Kroatische Volksmärchen[15]
  • Usmene pripovijetke i predaje[16]
  • U kralja od Norina: priče, pjesme, zagonetke i poslovice s Neretve[17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b BOŠKOVIĆ-STULLI, Maja, [w:] Hrvatski biografski leksikon [online], hbl.lzmk.hr [dostęp 2020-11-11].
  2. a b c Bošković-Stulli, Maja, [w:] Hrvatska enciklopedija [online], www.enciklopedija.hr [dostęp 2020-11-11].
  3. Bošković-Stulli Maja, [w:] HRVATSKO DRUŠTVO PISACA [online], 18 marca 2010 [dostęp 2020-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-18].
  4. The Central Database of Shoah Victims' Names – DRAGUTIN KARL BOSKOVIC [online], yvng.yadvashem.org [dostęp 2020-11-11].
  5. The Central Database of Shoah Victims' Names – IVANKA JANKA BOSKOVIC [online], yvng.yadvashem.org [dostęp 2020-11-11].
  6. The Central Database of Shoah Victims' Names – MAGDA BOSKOVIC [online], yvng.yadvashem.org [dostęp 2020-11-11].
  7. Znanstveni rad mi je dojadio [online], www.matica.hr [dostęp 2020-11-11].
  8. Maja Bošković-Stulli, PhD – The Institute of Ethnology and Folklore Research [online] [dostęp 2020-11-11] (ang.).
  9. a b Maja Bošković-Stulli, [w:] HRVATSKA AKADEMIJA ZNANOSTI I UMJETNOSTI [online], info.hazu.hr [dostęp 2020-11-11].
  10. Biramo najznačajniju Hrvaticu u povijesti [online], www.webcitation.org [dostęp 2020-11-11].
  11. Akademkinja Maja Bošković-Stulli 1922 - 2012 [online], BillionGraves [dostęp 2020-11-11] (pol.).
  12. Narodne pripovijetke, priredio Josip Kekez, Mladost, Zagreb 1985, 194 str., Institute of Ethonology and Folklore Research, 1988, OCLC 807391759 [dostęp 2020-11-11].
  13. Maja Bošković-Stulli, Istarske narodne priče, Institut za narodnu umjetnost, 1959 [dostęp 2020-11-11] (chorw.).
  14. Maja Bošković-Stulli, Usmena književnost nekad i danas, Beograd: Prosveta, 1983, OCLC 14976862 [dostęp 2020-11-11].
  15. Maja Bošković-Stulli, Kroatische Volksmärchen, München: Diederichs, 1993, ISBN 978-3-424-00534-9, OCLC 66233750 [dostęp 2020-11-11].
  16. Maja Bošković-Stulli, Usmene pripovijetke i predaje, Zagreb: Matica Hrvatska, 1997, ISBN 978-953-150-229-0, OCLC 248453466 [dostęp 2020-11-11].
  17. Maja Bošković-Stulli, U kralja od Norina: priče, pjesme, zagonetke i poslovice s Neretve, Metković u.a.: Razvitak u.a., 1987, OCLC 165709580 [dostęp 2020-11-11].