
Osijek
| |||||
![]() | |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Żupania | osijecko-barańska | ||||
Miasto | Osijek | ||||
Burmistrz | Ivica Vrkić | ||||
Powierzchnia | 169 km² | ||||
Wysokość | 90 m n.p.m. | ||||
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
84 104[1] 678 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | 031 | ||||
Kod pocztowy | 31 000 | ||||
Tablice rejestracyjne | OS | ||||
Położenie na mapie Chorwacji ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Osijek (węg. Eszék, niem. Esseg, Essegg) – miasto we wschodniej Chorwacji, stolica żupanii osijecko-barańskiej, siedziba miasta Osijek[2]. Leży w historycznej krainie Slawonii[3], nad rzeką Drawą. W 2011 roku liczyło 84 104 mieszkańców[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Znajdują się tu liczne zakłady: petrochemiczne, produkcji maszyn rolniczych, mebli, zapałek, materiałów budowlanych i duża cukrownia. Ważny węzeł kolejowy i węzeł drogowy. Od 1697 r. istnieje nieprzerwanie browar.
Miasto jest liczącym się w kraju ośrodkiem kulturalnym i akademickim. Ma kilka wyższych uczelni, w tym Uniwersytet Josipa Juraja Strossmayera.
Historia miasta sięga czasów rzymskich, kiedy to istniała tu osada wojskowa Mursa. Miasto przez wieki pełniło funkcję strategiczną, strzegąc przeprawy przez Drawę. W czasach osmańskich taką słynną w Europie przeprawą stał się Most Sulejmana[4]. Jego budowę rozpoczęto w 1526 r. na rozkaz Sulejmana Wspaniałego[5]. Most, łączący Osijek z Dardą, miał formę drogi opartej na palach o długości ok. 7 km i szerokości 6 m[4]. Uważany za wielkie zagrożenie dla chrześcijańskiej Europy, był atakowany wiele razy i ostatecznie spalony przez armię habsburską w 1686 r[4].
Podczas wojny z Serbią miasto było miesiącami ostrzeliwane. Zostały zniszczone mosty na Drawie i kilka zabytkowych budowli w centrum.
Ośrodek turystyczny – muzea, liczne budowle świeckie i sakralne z XVIII w. i XIX w. Historycznym centrum miasta jest – położone poza obecną (pocz. XXI w.) centralną częścią Osijeka – barokowe Stare Miasto, zwane twierdzą (Tvrđa), które otoczone obronnym murem strzegło przeprawy przez Drawę. Zachowało się prawie w niezmienionej formie od XVIII w., z którego pochodzi większość jego zabytków. Na brukowanym rynku stoi ratusz i kamieniczki z trójkątnymi szczytami.
Inne zabytki miasta (w większości pochodzące z początku XVIII w.):
- kościół św. Jakuba z klasztorem Kapucynów,
- kościół św. Michała,
- kościół św. Krzyża wraz z klasztorem Franciszkanów,
- neogotycka konkatedra św. Piotra i Pawła.
W mieście kursują wąskotorowe tramwaje (1000mm). W mieście również znajduje się stacja kolejowa Osijek.
Ludzie związani z Osijekiem[edytuj | edytuj kod]
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Lozanna, Szwajcaria
Maribor, Słowenia
Nitra, Słowacja
Pecz, Węgry
Pforzheim, Niemcy
Ploeszti, Rumunia
Tuzla, Bośnia i Hercegowina
Zemun, Serbia
Vicenza, Włochy
Częstochowa, Polska
Prizren, Kosowo
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske (chorw.). Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. [dostęp 2020-01-11].
- ↑ Wojciech Tyluś , Osijek - największe miasto Slavonii, CroLove.pl, 18 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-19] (pol.).
- ↑ Z wyjątkiem terenu leżącego na północnym brzegu Drawy - Podravlje to historyczna Baranja
- ↑ a b c Croatian Ministry of Culture Directorate for the Protection of Cultural Heritage: Historical-Town Planning Ensemble Tvrda (Fort) in Osijek (ang.). UNESCO, 1 lutego, 2005. [dostęp 11 maja, 2010].
- ↑ Kemal Çiçek: Great Ottoman Turkish civilization. Yeni Türkiye, 2000. ISBN 978-975-6782-21-7. (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna (chorw.)
|