Maksymilian Stanisławski

Maksymilian Stanisławski

Data urodzenia	1807
Data śmierci	24 sierpnia 1884
Proboszcz w Iwoniczu
Okres sprawowania	1841–1845
Proboszcz w Lubzinie
Okres sprawowania	1849–1870
Wyznanie	chrześcijańskie
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Diecezja tarnowska
Prezbiterat	1830

Maksymilian Stanisławski

podoficer
Data urodzenia	1807
Data i miejsce śmierci	1884 Bochnia
Przebieg służby
Lata służby	ok. 1830–1849
Siły zbrojne	Armia Rzeczypospolitej
Stanowiska	Uczestnik ,podoficer powstania listopadowego
Główne wojny i bitwy	Powstanie listopadowepowstanie krakowskie-współorganizator.
Późniejsza praca	Proboszcz
Odznaczenia

Maksymilian Stanisławski (ur. 1807, zm. 24 sierpnia 1881 w Bochni) – jeden z dowódców, podoficerów – 11 pułku piechoty liniowej powstania listopadowego, współorganizator powstania krakowskiego, proboszcz w Iwoniczu, w Lubzinie, w gminie Ropczyce, kawaler Srebrnego Krzyża Virtuti Militari. – 14 Lipca 1831 roku.

Był szwagrem i przyjacielem burmistrza Bochni Józefa Turka, Naczelnika Gwardii Narodowej w 1848 r. Jako kleryk tarnowskiego seminarium brał udział w powstaniu listopadowym. Za bohaterskie czyny odznaczony został krzyżem Virtuti Militari. Po powstaniu, mimo przeszkód i kłopotów z powodu powstańczej działalności, uzyskał święcenia kapłańskie. W latach 40. XIX wieku uczestniczył w działaniach konspiracyjnych, mających doprowadzić do kolejnego powstania, czemu przeszkodziła tzw. rzeź galicyjska. Z powodu konspiracyjnej działalności był represjonowany przez Kościół. Gdy był proboszczem w Iwoniczu 1841–45, był prześladowany przez rząd austriacki i zmuszony do opuszczenia tych terenów. Przeniósł się na probostwo – w latach 1849–1870 był proboszczem w parafii pw. św. Mikołaja w miejscowości Lubzina. Zmarł 24 sierpnia 1881 roku. Jego tablica znajduje się w kościele w Iwoniczu, natomiast grobowiec na cmentarzu w Bochni.