Manifest 343
Manifest 343 (fr. le manifeste des 343) – petycja podpisana przez 343 znane kobiety, które stwierdzały, że poddały się aborcji i oczekują kary. Ukazał się 5 kwietnia 1971 we francuskim magazynie „Le Nouvel Observateur”[1]. Jest jednym z najsłynniejszych aktów nieposłuszeństwa obywatelskiego. Zwany przez przeciwników „manifestem 343 suk”[2] lub „manifestem 343 dziwek”[3] (le manifeste des 343 salopes).
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Tekst manifestu napisała Simone de Beauvoir[2]. Zaczynał się od słów (przetłumaczone z języka francuskiego):
Każdego roku milion Francuzek poddaje się zabiegowi aborcji.
Ryzykują zdrowie i życie, gdyż skazano je na dokonywanie aborcji w ukryciu, mimo iż sam zabieg przeprowadzony pod właściwą kontrolą lekarską należy do jednego z najprostszych.
Francja milczy na losem tych milionów kobiet.
Oświadczam, że jestem jedną z nich. Oświadczam: Ja też usunęłam ciążę.
Żądamy wolnego dostępu do środków antykoncepcyjnych. Żądamy prawa do aborcji[4].
Wpływ
[edytuj | edytuj kod]Następnego tygodnia po pojawieniu się manifestu na głównej stronie jednego z dziennika satyrycznego Charlie Hebdo zamieszczono rysunek, skierowany do polityków, podpisany: „Kto zapłodnił te 343 dziwki?”[5]. Rysunek Jeana Cabut nadał manifestowi drugie imię.
Był również inspiracją dla manifestu 331 lekarzy z 3 lutego 1973 opowiadający się za postulatami protestujących kobiet.
Chcemy wolności aborcji. Jest to osobista decyzja kobiety. Odrzucamy kogokolwiek, kto zmusza ją do obrony siebie, utrwala poczucie winy i pozwala na istnienie podziemia aborcyjnego...[6]
Manifest ten przyczynił się do rozpowszechnienia dostępności środków antykoncepcyjnych oraz do uchwalenia w 1975 na wniosek Simone Veil słynnej „ustawy Veil”, co w końcu doprowadziło do depenalizacji przerywania ciąży i dopuszczalności podczas jej pierwszych 10 (później do 12) tygodni na życzenie kobiety.
Manifest 343 był inspiracją manifestu z 2008 r. w sprawie porodu domowego[7].
Znane sygnatariuszki
[edytuj | edytuj kod]- Françoise d’Eaubonne
- Simone de Beauvoir
- Christine Delphy
- Catherine Deneuve
- Marguerite Duras
- Françoise Fabian
- Brigitte Fontaine
- Gisèle Halimi
- Bernadette Lafont
- Violette Leduc
- Ariane Mnouchkine
- Claudine Monteil[8]
- Jeanne Moreau
- Marie Pillet (matka Julie Delpy)[9]
- Marie-France Pisier
- Micheline Presle
- Marthe Robert
- Yvette Roudy
- Françoise Sagan
- Delphine Seyrig
- Nadine Trintignant
- Agnès Varda
- Marina Vlady
- Anne Wiazemsky
- Monique Wittig
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ manifesto343. archive.org. [dostęp 2016-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-11)]. (ang.).
- ↑ a b Marie Renard: Swans Commentary: The Unfinished Business Of Simone de Beauvoir. 11 lutego, 2008. [dostęp 2008-12-19].
- ↑ Brief history of women's rights. SOS Femmes. [dostęp 2008-12-19].
- ↑ Le „Manifeste des 343 salopes” paru dans le Nouvel Obs en 1971. [w:] NouvelObs.com [on-line]. Le Nouvel Observateur, 27 listopada 2007. [dostęp 2018-12-01]. (fr.).
- ↑ Image of cover from Charlie Hebdo
- ↑ Michelle Zancarini-Fournel, « Histoire(s) du MLAC (1973-1975) ». URL : http://clio.revues.org/index624.html. Dostęp 19 grudnia 2008.
- ↑ Manifeste en faveur du droit à l'accouchement à domicile accompagné par une sage-femme [online], dechainees.com, 12 listopada 2008 [zarchiwizowane z adresu 2008-11-13] (fr.).
- ↑ Claudine Monteil , Simone de Beauvoir and the women's movement in France: An eye-witness account [online], claudinemonteil.com [zarchiwizowane z adresu 2011-07-08] (ang.).
- ↑ In the 2007 film Dwa dni w Paryżu, matka, grana przez Marie Pillet, w postaci Julie Delpy przyznaje się, być jedną z „343 suk”, co odzwierciedla jej działania w realnym życiu.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Michał Hasiów , Ja też usunąłem ciążę... [online], Feminoteka, 9 września 2006 [zarchiwizowane z adresu 2007-11-09] .
- Wywiad w Wysokich Obcasach w sprawie wydrukowania wystąpienia Simone Vail
- Le „Manifeste des 343 salopes” paru dans le Nouvel Obs en 1971 [online], Le Nouvel Observateur, 27 listopada 2007 [zarchiwizowane z adresu 2012-06-04] (fr.).