María Corina Machado
 María Corina Machado (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 października 1967 |
|---|---|
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
deputowana do Zgromadzenia Narodowego (2011–2014) |
| Partia |
Koalicja na rzecz Jedności Demokratycznej, Plataforma Unitaria Democrática |
María Corina Machado (ur. 7 października 1967 w Caracas[1][2]) – wenezuelska polityczka, jedna z liderek opozycji wobec rządu Maduro, w latach 2011–2014 deputowana do Zgromadzenia Narodowego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jest córką Henrique Machado Zuloagi, przedsiębiorcy zajmującego się sprzedażą stali oraz Coriny Parisca, psycholożki[1]. Ukończyła inżynierię przemysłową na Universidad Católica Andrés Bello, uzyskała także tytuł magistra finansów w Instituto de Estudios Superiores de Administración[3].
Działalność publiczna
[edytuj | edytuj kod]W 1992 roku założyła fundację Atenea[1]. W 2001 roku była współzałożycielką Súmate, organizacji zajmującej się kontrolą wyborów[1]. W 2011 roku została członkinią Zgromadzenia Narodowego uzyskując najlepszy wynik w kraju[3]. W tym samym ubiegała się o nominację partii opozycyjnych do kandydowania na prezydenta w ramach wyborów mających się odbyć w 2012 roku[4]. Ustąpiła ostatecznie miejsca Henrique'owi Capriles Radonski'emu[4]. W 2014 roku, po publicznym potępieniu łamania praw człowieka w Wenezueli na forum Stałej Rady Organizacji Państw Amerykańskich, została wyrzucona z parlamentu[3]. W lipcu 2015 roku odebrano jej bierne prawo wyborcze[3].
W 2023 roku była jedną z kandydatek w ramach prawyborów prezydenckich w partii Plataforma Unitaria Democrática[5]. W czerwcu tego samego roku Wenezuelski Komisarz Wyborczy odebrał jej prawa wyborcze na 15 lat w związku z powiązaniem jej z rzekomymi przestępstwami Juana Guaidó[6]. Przeciwko tym restrykcjom zaprotestowali m.in. Organizacja Narodów Zjednoczonych, Organizacja Państw Amerykańskich i Unia Europejska[7]. W październiku tego samego roku wygrała prawybory[8]. W styczniu 2024 roku Sąd Najwyższy potwierdził odebranie praw wyborczych Machado, w związku z czym poparła ona Edmundo Gonzáleza Urrutię[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d María Corina Machado News [online], www.newsnow.co.uk [dostęp 2024-07-28].
- ↑ María Corina Machado: "Hoy tendremos una Venezuela victoriosa en su democracia" [online], ELMUNDO, 27 lipca 2024 [dostęp 2024-07-28] (hiszp.).
- ↑ a b c d Maria Corina Machado – Maurice R. Greenberg World Fellows Program [online] [dostęp 2024-07-28] (ang.).
- ↑ a b Venezuela's opposition picks Chavez's challenger [online], web.archive.org, 16 lutego 2012 [dostęp 2024-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-16].
- ↑ Ricardo Martínez, Maria Corina Machado confirma su participación en las primarias de la Unidad [online], Mundo UR - Un mundo de información - Unión Radio - Noticias de Venezuela, 15 sierpnia 2022 [dostęp 2024-07-28] (hiszp.).
- ↑ Ronny Rodríguez Rosas, Contraloría inhabilita a María Corina Machado por 15 años, dice José Brito [online], Efecto Cocuyo, 30 czerwca 2023 [dostęp 2024-07-28] (hiszp.).
- ↑ Luke Taylor, ‘Their last hope’: can a political challenger in Venezuela pull the country out of chaos?, „The Guardian”, 21 października 2023 [dostęp 2024-07-28] (ang.).
- ↑ María Corina Machado is winner of Venezuela opposition primary that the government has denounced [online], AP News, 26 października 2023 [dostęp 2024-07-28] (ang.).
- ↑ Venezuela opposition overcomes hurdles to register candidate [online], 26 marca 2024 [dostęp 2024-07-28] (ang.).