Marek Gromiec

Marek Gromiec

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	14 września 1943 Warszawa
doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: zaopatrzenie w wodę, oczyszczanie ścieków
Alma Mater	Politechnika Warszawska, Uniwersytet Teksański w Austin
Habilitacja	2012 – inżynieria środowiska Politechnika Lubelska
profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej
Odznaczenia

Marek Jerzy Gromiec (ur. 14 września 1943 w Warszawie) – inżynier, doktor habilitowany nauk technicznych, profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej i Wyższej Szkoły Ekologii i Zarządzania w Warszawie, specjalista w zakresie zaopatrzenie w wodę i oczyszczania ścieków.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej oraz na Wydziale Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Teksańskiego w Austin (USA). Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał na Politechnice Warszawskiej, a stopień doktora habilitowanego na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Lubelskiej (2012). Został profesorem nadzwyczajnym Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej oraz profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Ekologii WSEiZ w Warszawie. Był także wykładowcą na: Uniwersytecie Teksasu w Austin (USA), Uniwersytecie Oulu (Finlandia), Uniwersytecie Tohoku, Uniwersytecie Tokio i Uniwersytecie Kyoto (Japonia).

Inne pełnione funkcje:

• w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej – główny technolog, kierownik Zakładu Gospodarki Wodnej, pełnomocnik dyrektora naczelnego ds. projektów specjalnych.
• kierownik Biura Programu Rządowego PR7
• kierownik Grupy Tematycznej CPBR 11
• kierownik PBZ Ministra Środowiska pt. „Strategia Ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem z punktu widzenia ochrony zdrowia, przyrody i potrzeb gospodarczych”
• doradca ministra środowiska
• przewodniczący Krajowej Rady Gospodarki Wodnej w latach 2002–2010 (dwie kadencje)
• przewodniczący Zespołu ds. Ochrony Środowiska Komitetu Badań Naukowych
• przewodniczący Rady Ekofunduszu
• sekretarz i członek Prezydium Państwowej Rady Ochrony Środowiska
• wiceprzewodniczący Krajowej Komisji Ocen Oddziaływania na Środowisko
• prezes Zarządu Stowarzyszenia Ekorozwój
• członek Rady Nadzorczej NFOŚiGW (2007–2012)
• wiceprzewodniczący Komitetu Badań nad Zagrożeniami Związanymi z Wodą przy Prezydium PAN (2011–2013)
• stały ekspert Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa Sejmu RP (od 2011)
• przewodniczący Zespołu Ekspertów Komisji Środowiska Senatu RP (od 2014)
• przewodniczący Polskiego Komitetu Gospodarki Wodnej SITWM-NOT
• przewodniczący Polskiego Komitetu Międzynarodowego Stowarzyszenia Wody
• członek Komitetu Inżynierii Środowiska PAN
• członek Komitet Gospodarki Wodnej PAN

Był zatrudniony za granicą w:

• ONZ jako ekspert (realizował projekty techniczne z ramienia UN HABITAT oraz UNIDO, był konsultantem ONZ w Birmie, członkiem Komisji Hydrologicznej WMO, konsultantem UNIDO ds. odnowy wody ze ścieków, członkiem zespołu międzynarodowego w projekcie CCMS NATO – dotyczącego eutrofizacji wód na świecie – pod kierunkiem US EPA)
• Centrum badań Zasobów Wodnych (CRWR) w USA
• Międzynarodowym Instytucie Analiz Systemów Stosowanych – IIASA (Austria)
• Technicznym Centrum Badawczym – VTT (Finlandia)
• Azjatyckim Instytucie Technologii – AIT (Tajlandia)

Otrzymał następujące nagrody międzynarodowe: złoty medal międzynarodowego sympozjum wodnego w Cannes (2005), Szwedzka Nagroda Wodna Morza Bałtyckiego (2010), Nagroda Wodna Grand Prix Cannes (2010), Złota Nagroda Wodna Culligana (2010). Został odznaczony Srebrnym (1999) i Złotym (2013) Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2022).