Marian Garbiak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Garbiak
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1887
Nadwórna

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Kościerzyna

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami

Marian Garbiak (ur. 31 lipca 1887 w Nadwórnej) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 36. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 grudnia 1917 w korpusie oficerów rezerwy[1]. Na początku 1918 został ranny[2].

25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w piechocie[3]. W czerwcu 1921, jako porucznik piechoty pełnił służbę w 6 Szwadronie Żandarmerii Polowej, a jego oddziałem macierzystym był 10 Pułk Piechoty[4]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów żandarmerii i wcielony do 8 Dywizjonu Żandarmerii w Toruniu. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 35. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[5]. W 1923 był dowódcą Plutonu Żandarmerii Toruń[6].

W marcu 1924 został przeniesiony do korpusu oficerów piechoty z równoczesnym wcieleniem do 63 Pułku Piechoty w Toruniu[7][8][9]. W 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń w celu odbycia praktyki poborowej, a w lipcu tego roku został przydzielony do PKU Toruń na stanowisko kierownika II referatu poborowego[10]. W sierpniu 1931 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kościerzyna na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw[11][12]. Z dniem 31 lipca 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[13].

Przed wojną był wójtem wsi Chomętowo[14]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau[15].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 144, 362.
  2. ↑ Lista strat nr 658. c. i k. Ministerstwo Wojny, 1918-03-09, s. 4..
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920 roku, s. 1339.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 50, 624.
  5. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 292.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1060, 1064.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 15 marca 1924 roku, s. 127.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 274, 356.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 77, 189.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 200.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 234.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 42, 515.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 118.
  14. ↑ Lekcja historii w bibliotece. Gmina Szubin. [dostęp 2021-01-29].
  15. ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-11-05].
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 42.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marian_Garbiak&oldid=71715025”