Przejdź do zawartości

Marian Herbert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Herbert
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1864
Lwów

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1935
Rzeszów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

33 Pułk Piechoty k.k. Landwehry
18 Pułk Piechoty
Okręg Etapów Stryj
Front Wołyński
2 Armia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Grób Mariana Herberta

Marian Herbert (ur. 7 grudnia 1864 we Lwowie, zm. 5 listopada 1935 w Rzeszowie) – polski pułkownik cesarskiej i królewskiej Armii, generał brygady Wojska Polskiego.

Młodość, służba w austriackiej armii

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum we Lwowie. Naukę kontynuował w Korpusach kadetów we Lwowie i Krakowie. Od 7 grudnia 1881 roku służył w austriackiej armii. Pełnił m.in. funkcję dowódcy 33 pułku piechoty k.k. Landwehry. W czasie I wojny światowej walczył na froncie wschodnim i w Albanii.

Służba w WP, późniejsze losy

[edytuj | edytuj kod]

Z dniem 1 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 maja 1917[1]. Od 4 stycznia do 20 maja 1919 dowodził 18 pułkiem piechoty[2]. Od 1 czerwca 1919 był dowódcą Okręgu Etapów Stryj. Od 21 listopada 1919 oficer do specjalnych poruczeń przy dowództwie Frontu Wołyńskiego, a następnie dowództwie 2 Armii. Na tym stanowisku 22 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika w piechocie. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stan spoczynku w stopniu generała podporucznika. 26 października 1923 został zatwierdzony przez Prezydenta RP w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. Osiadł w Rzeszowie, gdzie zmarł. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Żonaty, miał szóstkę dzieci.

Jego synem był Edward Herbert, oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej, któremu ich krewny, poeta Zbigniew Herbert zadedykował wiersz pt. Guziki[3].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • chorąży - 1884,
  • podporucznik - 1888,
  • porucznik - 1892,
  • kapitan - 1900,
  • major - 1914,
  • podpułkownik - 1915,
  • pułkownik - 1917,
  • generał podporucznik - 1 maja 1921
  • generał brygady - 26 października 1923 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 23 z 1 marca 1919 r., s. 560.
  2. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 25 z 6 marca 1919 r., s. 626.
  3. Marek Kozubal: Bohaterowie Niepodległej. Edward Franciszek Herbert 1899-1940. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2020, s. 3, 33-34. ISBN 978-83-8098-902-3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kryska-Karski Tadeusz, Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski niepodległej, Londyn, Figaro Press, 1976.
  • Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994.