Marian Szczerek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Szczerek
Data i miejsce urodzenia

12 września 1950
Sanok

profesor nauk technicznych
Specjalność: tribologia, eksploatacja maszyn, mechanika, podstawy konstrukcji maszyn
Alma Mater

Politechnika Krakowska

Doktorat

18 listopada 1981
Politechnika Warszawska

Habilitacja

1996

Profesura

20 sierpnia 2003

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Radomska
Instytut Technologii Eksploatacji

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Marian Michał Szczerek (ur. 12 września 1950 w Sanoku[1]) – polski inżynier, specjalista tribologii, profesor zwyczajny, wykładowca.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1969 ukończył Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku z tytułem technika mechanika o specjalności obróbka skrawaniem (w jego klasie był m.in. Krzysztof Kosim)[2]. Absolwent studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej w 1974. W 1976 został pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu. W 1981 uzyskał doktorat na Politechnice Warszawskiej. Od 1981 do 1984 był dyrektorem Instytutu Teorii i Konstrukcji, od 1984 do 1986 prodziekanem Wydziału Mechanicznego. W 1986 został zastępcą dyrektora ds. Naukowo-Badawczych w Instytucie Technologii Eksploatacji Państwowego Instytutu Badawczego. W 1996 uzyskał habilitację. 10 października 2003 otrzymał tytuł profesora Instytutu Technologii Eksploatacji w Radomiu[3]. Został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu (Zakład Inżynierii Materiałowej w Instytucie Budowy Maszyn na Wydziale Mechanicznym[4]).

Jego zainteresowaniami naukowo-badawczymi zostały budowa i eksploatacja maszyn, inżynieria materiałowa, tribologia, metodologia badań. Został autorem i współautorem licznym publikacji naukowych. Został członkiem i prezesem Polskiego Towarzystwa Tribologicznego, członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce, Sekcji Podstaw Eksploatacji Polskiej Akademii Nauk, American Society of Tribologists & Lubrication Engineers, Gesellschaft für Tribologie, European Materials Research Society, członkiem korespondentem i reprezentantem polskich tribologów w International Tribology Council. Został redaktorem naczelnym czasopisma „Tribologia” w 1990, zastępcą redaktora naczelnego czasopisma „Zagadnienia Eksploatacji Maszyn” (PAN), członkiem Rady Programowej czasopisma "Wear and Friction", zastępcą redaktora naczelnego zeszytów naukowych „Problemy Eksploatacji” (ITeE). Został przedstawiciel środowiska instytutów badawczych w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a w czerwcu wybrany wiceprzewodniczącym RGNiSzW[5].

W latach 1984–1990 w okresie dwóch kadencji pełnił funkcję prezesa środowiskowego AZS w Radomiu[1]. Został członkiem rady nadzorczej klubu Czarni Radom[6][7].

Jego synem jest pisarz i dziennikarz Ziemowit Szczerek[1].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia
Nagrody
  • Złota Księga Wychowanków Politechniki Krakowskiej
  • Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
  • Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej
  • Nagroda Rektora Politechniki Świętokrzyskiej
  • Nagroda Rektora Politechniki Radomskiej
  • Nagroda Polskiego Towarzystwa Tribologicznego (za najlepszą książkę w 1997)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Elżbieta Ciborska Leksykon polskiego dziennikarstwa, wyd. Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2000, s. 532
  2. Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 114. ISBN 83-87450-00-6.
  3. Prezydent RP wręczył nominacje profesorskie. prezydent.pl, 2003-10-10. [dostęp 2015-06-06].
  4. Zakład Inżynierii Materiałowej. ibm.pr.radom.pl. [dostęp 2015-06-06].
  5. Prof. Marian Szczerek Wiceprzewodniczącym Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 2013-06-13. [dostęp 2015-06-06].
  6. Jerzy Zawisza nowym prezesem RCS Czarni. cozadzien.pl, 2014-06-18. [dostęp 2015-06-06].
  7. Nowe władze Radomskiego Centrum Siatkarskiego 'Czarni'. sport.pl, 2014-06-17. [dostęp 2015-06-06].
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 września 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1115).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]