Maud Watson
 Maud Watson (pierwsza z prawej w pierwszym rzędzie), obok Ernest Renshaw; w drugim rzędzie Lillian Watson i Herbert Lawford | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 października 1864 |
| Data śmierci |
5 czerwca 1946 |
| Gra pojedyncza | |
| Wimbledon |
W (1884, 1885) |
Maud Edith Eleanor Watson (ur. 9 października 1864 w Harrow, Middlesex, zm. 5 czerwca 1946 w Charmouth) – brytyjska tenisistka, pierwsza zwyciężczyni Wimbledonu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką duchownego. W finale pierwszej edycji gry pojedynczej kobiet na Wimbledonie w 1884 okazała się najlepsza z 13 uczestniczek, pokonując w półfinale Blanche Bingley, a w finale starszą siostrę Lillian 6:8, 6:3, 6:3[1]. W kolejnych latach walczyła o tytuł z Bingley, pokonując ją w 1885 (6:1, 7:5) i przegrywając w 1886 (3:6, 3:6)[1]. Triumfowała również w innych turniejach na Wyspach Brytyjskich – w międzynarodowych mistrzostwach Irlandii (1884, 1885) i pierwszych międzynarodowych mistrzostwach Walii (1887). Była także mistrzynią Irlandii w grze mieszanej.
Maud i Lillian Watson były jedynymi siostrami walczącymi o tytuł w jednym z najbardziej prestiżowych turniejów tenisowych (później nazwanych wielkoszlemowymi) aż do początku XXI wieku, kiedy ośmiokrotnie w finałach spotykały się Serena i Venus Williams.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dutkowski 1979 ↓, „Boska Zuzanna”, s. 77.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.