Mazyki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mazyki
Мазыки
Państwo

 Rosja

Obwód

 smoleński

Rejon

chisławiczski

Powierzchnia

1,5 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności


41[1]

Nr kierunkowy

+7 48140

Kod pocztowy

216631

Położenie na mapie obwodu smoleńskiego
Mapa konturowa obwodu smoleńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mazyki”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mazyki”
Ziemia54°06′N 31°56′E/54,100000 31,933333

Mazyki – (j.ros: Мазыки) — wieś w obwodzie smoleńskim, rejon chisławiczski. Przez wieś przepływa rzeka Rudka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ziemie obecnej wsi w roku 1359 stały się częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego, a następnie Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w ramach której należały do województwa mścisławskiego, aż do I rozbioru Polski w 1772. W XIX w. w guberni mohylewskiej, w ujezdzie mścisławskim[2]. W 1902 roku należała do gminy Oślanka, miała 32 domy, 221 mieszkańców i cerkiew[3]. W dniu 25 marca 1918 r. włączona do Białoruskiej Republiki Ludowej. W dniu 1 stycznia 1919 r. zgodnie z uchwałą I Zjazdu Komunistycznej Partii Białorusi weszła w skład Białoruskiej SRR, ale 16 stycznia Moskwa włączyła wieś wraz z innymi etnicznie białoruskimi terenami do RSFSR. W 1924 roku, mimo przewagi ludności białoruskiej, Mazyki nie wróciły do BSRR.

Kościół i klasztor Zakonu karmelitów trzewiczkowych[edytuj | edytuj kod]

W 1714 roku w Mazykach został ufundowany drewniany kościół pod wezwaniem Trójcy Świętej, na którego założenie środki przekazał Michał Bogusław Kociełł, pełniący funkcję starosty mścisławskiego[4]. W 1814 kościół został wyremontowany i wzmiankowano, że ma strukturę krzyżową i wieżę od frontu[4]. Zależny od klasztoru w Mścisławiu klasztor karmelitów trzewiczkowych był parterowy i zbudowany z drewna[4]. W 1832 roku wykonano jego pomiar i został skasowany przez władze rosyjskie, a w konsekwencji przestał istnieć[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu smoleńśkiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2010. (ros.).
  2. ИСТОРИЯ ЗАРОЖДЕНИЯ И РАЗВИТИЯ ХИСЛАВИЧСКОГО РАЙОНА. Rejon chisławicki. [dostęp 2020-02-09]. (ros.).
  3. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XV cz.2 - wynik wyszukiwania - DIR [online], icm.edu.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  4. a b c d Maria Kałamajska-Saeed: Rosyjskie pomiary klasztorów skasowanych w roku 1832. T. II. Warszawa: Instytut Polonika, 2021, s. 597, seria: "Studia i Materiały". ISBN 978-83-66172-40-1.