Przejdź do zawartości

McLaren MP4/15

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
McLaren MP4/15
Ilustracja
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

McLaren

Projektant

Adrian Newey
Neil Oatley
Henri Durand

Dane techniczne
Nadwozie

monokok z kompozytu włókna węglowego i aluminium o strukturze plastra miodu

Zawieszenie
przednie

podwójne wahacze, popychacze i dźwignie kątowe aktywujące drążki skrętne i amortyzatory McLaren pod sprężynami śrubowymi

Zawieszenie
tylne

podwójne wahacze, popychacze i dźwignie kątowe aktywujące drążki skrętne i amortyzatory McLaren pod sprężynami śrubowymi

Silnik

Mercedes-Benz FO 110J 3.0 V10

Skrzynia biegów

McLaren, półautomatyczna, 7 biegów + wsteczny

Paliwo

Mobil 1

Opony

Bridgestone

Historia
Debiut

Grand Prix Australii 2000

Kierowcy

Mika Häkkinen
David Coulthard

Używany

Formuła 1 Sezon 2000

Wyścigi

17

Wygrane

7

Pole position

7

Najszybsze okrążenie

12

McLaren MP4/14 McLaren MP4-16

McLaren MP4/15 – samochód Formuły 1 zaprojektowany przez Adriana Neweya, Neila Oatleya i Henriego Duranda, skonstruowany przez McLarena na sezon 2000.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Samochód oparty był na poprzedniku, modelu MP4/14, którym Mika Häkkinen zdobył mistrzostwo świata kierowców w 1999 roku. Mimo to w samochodzie zastosowano kilka innowacji, jak kominy z gorącym powietrzem w sekcjach bocznych – pomysł, który został później skopiowany przez wszystkie zespoły, czy też wydech z centralnym wyjściem[1]. Nos został w porównaniu do poprzednika skrócony i był niższy od większości konkurentów. Podobnie jak poprzednie modele, MP4/15 był napędzany przez silnik Mercedesa. Jednostka FO 110J o pojemności 2997 cm³ była zdolna osiągnąć 810 KM przy 17400 rpm[2].

Kierowcami nadal byli Mika Häkkinen i David Coulthard, a kierowcą testowym został Olivier Panis. Model został zaprezentowany 3 stycznia 2000 roku na torze Jerez[2].

Pomimo swojej wydajności aerodynamicznej model MP4-15 był bardzo delikatny, przez co w trakcie sezonu psuł się kilkakrotnie. W pierwszych trzech wyścigach Mika Häkkinen zdobył trzy pole position, a David Coulthard zajął dwukrotnie drugie miejsce startowe, jednak obaj kierowcy nie ukończyli Grand Prix Australii z powodu awarii zaworu pneumatycznego, a po Grand Prix Brazylii Coulthard został zdyskwalifikowany. Michael Schumacher natomiast wygrał trzy pierwsze wyścigi i już na początku sezonu miał dużą przewagę nad McLarenami[2].

Mimo to Coulthard wygrał w Wielkiej Brytanii, Monako i Francji. Häkkinen triumfował najpierw w Hiszpanii, a następnie powrócił do walki o tytuł poprzez zwycięstwa w Grand Prix Austrii, Grand Prix Węgier i Grand Prix Belgii, po którym objął prowadzenie w mistrzostwach. Jednak awaria Fina w Grand Prix USA zaprzepaściła jego szanse na trzeci tytuł. Häkkinen zakończył sezon na drugim miejscu w klasyfikacji kierowców, a Coulthard był trzeci. McLaren zajął drugie miejsce w klasyfikacji konstruktorów[2].

Wyniki w Formule 1

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
2000 Australia Brazylia San Marino Wielka Brytania Hiszpania Unia Europejska Monako Kanada Francja Austria Niemcy Węgry Belgia Włochy Stany Zjednoczone Japonia Malezja Pkt. Msc. Pkt. Msc.
West McLaren Mercedes Mercedes Finlandia Mika Häkkinen NU NU 2 2 1 2 6 4 2 1 2 1 1 2 NU 2 4 89 2 152 2
Wielka Brytania David Coulthard NU DK 3 1 2 3 1 7 1 2 3 3 4 NU 5 3 2 73 3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2000 Formula 1 McLaren MP4-15. mclaren.com. [dostęp 2013-12-10]. (ang.).
  2. a b c d McLaren MP4-15. f1technical.net. [dostęp 2013-12-10]. (ang.).