Medal Lorentza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Medal Lorentza
Ilustracja
Nagroda za

wkład w fizykę teoretyczną

Państwo

 Holandia

Pierwsze rozdanie

1927

Strona internetowa

Medal Lorentzanagroda naukowa przyznawana przez Królewską Holenderską Akademię Sztuk i Nauk (KNAW) za istotny wkład w fizykę teoretyczną, choć w przeszłości kilkakrotnie nagrodzono fizyków doświadczalnych (eksperymentalnych).

Została ustanowiona w 1925 roku – z okazji 50. rocznicy doktoratu Hendrika Lorentza – i jest wręczana co cztery lata. Przeważnie w danym roku otrzymuje ją jedna osoba, choć raz (w 1998) laureatów było dwóch.

Najwybitniejsi laureaci[edytuj | edytuj kod]

Wielu laureatów Medalu zostało też uhonorowanych Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki lub rzadziej chemii; do 2021 roku było jedenaście takich osób – prawie połowa wszystkich nagrodzonych:

Inni wybitni i znani laureaci Medalu – czasem nominowani do Nagrody Nobla – to Arnold Sommerfeld, Freeman Dyson, Edward Witten i Juan Maldacena.

Pełna lista wyróżnionych[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Medalu Lorentza.

Do 2022 roku nagrodzono łącznie 24 osoby:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W 2021 roku Planck pozostaje jedyną osobą, która najpierw otrzymała Nagrodę Nobla, a potem Medal Lorentza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]