Miłydar (herb szlachecki)
Miłydar[1] – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu srebrnym między dwoma gałązkami oliwnymi, czerwone serce z sześcioramienną złotą gwiazdą.
Klejnot: Na hełmie w koronie, złota gwiazda sześcioramienna na pięciu strusich piórach.
Labry czerwone podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb nadany 9 lipca 1768 przez króla Stanisława Augusta Jakubowi Stanisławowi Albrechtowi – przez blisko 40 lat patron sądów asesorskich[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Albrecht.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 226. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Miłydar z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla