Michał Nekanda-Trepka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Nekanda-Trepka
Data i miejsce urodzenia

24 września 1947
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 września 2020
Warszawa

Zawód

reżyser, scenarzysta, dokumentalista

Współmałżonek

Elżbieta Nekanda-Trepka

Michał Nekanda-Trepka (ur. 24 września 1947 w Warszawie, zm. 11 września 2020 tamże) – polski reżyser filmów dokumentalnych i autor reportaży telewizyjnych.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie, następnie od 1974 roku kontynuował naukę w Łodzi, na wydziale reżyserii filmowej i realizacji telewizyjnej PWSFTviT[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1968 etiudami: „Sylwester” i „Projekt”, dwa lata później wyreżyserował „Za bramą”. W 1985 roku nakręcił „Łódź starożytną”, w 1991 „Rozpad”, i „Teosia”, w 1992 „Oto jest głowa zdrajcy”, w 1993 „Karuzelę”, w 1995 „Moją archeologie”, w 1998 „Pięć moich matek”, w 1999 „Z ziemi własnej do Polski”, w tyn samym roku „Przy torze kolejowym”, w 2002 „Ostatni świadek”, w 2003 „Polska via dolorosa”, w 2004 roku „Łyżeczka życia”, w 2005 „Jakby to było wczoraj”, w 2006 „To nasza młodość”, w 2007 „Chutor konne”, w 2008 „Polska już nie jest w potrzebie...”, w 2009 „Narodzona po raz drugi”, w 2012 roku „Campo di Fiori” w tym samym roku „Zejść na ziemię”[2].

Przez wiele lat współpracował z Telewizją Polską. Był również członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Filmowców Polskich[1].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Silver World Medal na festiwalu Tv & Film Awards 2014 w Nowym Jorku, za film „Campo di Fiori”[3];
  • Nagroda specjlna Prezesa TVP na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Kraków 2000;
  • Nagroda Wytwórni Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych w Łodzi za film „To nasza młodość” (2006);
  • Nagroda im. Antoniego Marianowicza za film „Ostatni świadek” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym „Żydowskie Motywy” w 2004 roku[4];
  • Srebrny Dyplom na międzynarodowym festiwalu filmów dokumentalnych "Człowiek w świecie - o ludzkiej godności, tolerancji i holokauście" w Sztokholmie w 2002 roku, za film „Ostatni świadek”;
  • Nagroda im. Łukasza Hirszowicza w 2002 roku, za film „Ostatni świadek”[5];
  • W 2006 roku otrzymał List gratulacyjny od Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego honorujący całokształt twórczości[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną była scenarzystka i reżyserka Elżbieta Nekanda-Trepka. Miał córkę Judytę[7].

Michał Nekanda-Trepka zmarł po potrąceniu przez samochód, prowadzony przez pijanego 28–letniego kierowcę, na przejściu dla pieszych na ulicy Świętokrzyskiej w Warszawie[8]. Został pochowany na Cmentarzu Żydowskim przy ul. Okopowej[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, Zmarł Michał Nekanda-Trepka [online], Stowarzyszenie Autorów ZAiKS [dostęp 2021-02-14].
  2. a b Michał Nekanda-Trepka w bazie filmpolski.pl
  3. Michał Nekanda-Trepka otrzymał Silver World Medal na zakończonym właśnie nowojorskim międzynarodowym festiwalu Tv & Film Awards 2014. [online], 11 kwietnia 2014.
  4. Michał Nekanda-Trepka [online], Filmweb [dostęp 2021-02-14] (pol.).
  5. Ostatni świadek [online], Culture.pl [dostęp 2021-02-14] (pol.).
  6. Nie żyje Michał Nekanda-Trepka [online].
  7. Michał Nekanda-Trepka, Warszawa, 22.09.2020 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-02-14].
  8. Polski filmowiec potrącony na zielonym świetle. Jest w stanie krytycznym [online], www.se.pl [dostęp 2021-02-14].