Michał Paśko (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Paśko
starszy szeregowy starszy szeregowy
Data i miejsce urodzenia

15 października 1900
Wiercany

Data śmierci

(?) październik 1920

Przebieg służby
Lata służby

1918–1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

71 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Michał Paśko (ur. 15 października 1900 w Wiercanach, zaginął w (?) październiku 1920 na polu bitwy) – starszy szeregowy Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Wiercanach w rodzinie Wincentego i Józefy z Paśków. Ukończył tam szkołę ludową[1]. Od 1918 wcielony do armii austro-węgierskiej brał udział w walkach na froncie włoskim, gdzie dostał się do niewoli. Od 16 marca 1919 w armii polskiej we Francji gen. Hallera. Po powrocie do Polski walczył na froncie wojny polsko-bolszewickim w szeregach 1 kompanii 144 pułku piechoty strzelców kresowych.

"Szczególnie odznaczył się 15 sierpnia 1920 podczas walk o folwark Popielszyn, gdzie zainicjował śmiałe obejście, w wyniku którego wzięto do niewoli oddział nieprzyjaciela". Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari[1].

Zaginął bez wieści na polu bitwy.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Rodziny nie założył[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 114.
  2. Mazaraki 1929 ↓, s. 27.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]