Michaił Arapow
kontradmirał | |
Data i miejsce urodzenia |
18?/30 października 1898 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 maja 1947 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1919–1947 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef sztabu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Michaił Iwanowicz Arapow (ros. Михаил Иванович Арапов, ur. 18 października?/30 października 1898 w Petersburgu, zm. 25 maja 1947 w Moskwie) – radziecki kontradmirał[1], uczestnik II wojny światowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1918 został powołany do służby w Marynarce Wojennej RFSRR, brał udział w walkach wojny domowej w Rosji. W 1925 skończył szkołę wojskowo-morską, w 1927 specjalne kursy kadry dowódczej Sił Wojskowo-Morskich, a w 1933 Akademię Wojskowo-Morską. Od 1937 służył we Flocie Oceanu Spokojnego m.in. jako pomocnik szefa sztabu, szef sztabu i zastępca dowódcy floty. W lutym 1943 został szefem sztabu Floty Bałtyckiej, wraz ze sztabem Frontu Leningradzkiego kierowany przez niego sztab brał udział w opracowywaniu operacji mgińskiej (lato 1943) przeprowadzanej przez wojska Frontu Leningradzkiego i Wołchowskiego. Od grudnia 1943 przebywał na leczeniu, w czerwcu 1946 został zwolniony ze służby z powodu ciężkiej choroby.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uchwała Rady Komisarzy Ludowych nr 946 z 4 czerwca 1940