Michaił Arapow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Arapow
Михаил Иванович Арапов
ilustracja
kontradmirał kontradmirał
Data i miejsce urodzenia

18?/30 października 1898
Petersburg

Data i miejsce śmierci

25 maja 1947
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1919–1947

Siły zbrojne

 MW ZSRR

Jednostki

Flota Bałtycka

Stanowiska

szef sztabu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”

Michaił Iwanowicz Arapow (ros. Михаил Иванович Арапов, ur. 18 października?/30 października 1898 w Petersburgu, zm. 25 maja 1947 w Moskwie) – radziecki kontradmirał[1], uczestnik II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1918 został powołany do służby w Marynarce Wojennej RFSRR, brał udział w walkach wojny domowej w Rosji. W 1925 skończył szkołę wojskowo-morską, w 1927 specjalne kursy kadry dowódczej Sił Wojskowo-Morskich, a w 1933 Akademię Wojskowo-Morską. Od 1937 służył we Flocie Oceanu Spokojnego m.in. jako pomocnik szefa sztabu, szef sztabu i zastępca dowódcy floty. W lutym 1943 został szefem sztabu Floty Bałtyckiej, wraz ze sztabem Frontu Leningradzkiego kierowany przez niego sztab brał udział w opracowywaniu operacji mgińskiej (lato 1943) przeprowadzanej przez wojska Frontu Leningradzkiego i Wołchowskiego. Od grudnia 1943 przebywał na leczeniu, w czerwcu 1946 został zwolniony ze służby z powodu ciężkiej choroby.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwała Rady Komisarzy Ludowych nr 946 z 4 czerwca 1940

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]