Przejdź do zawartości

Michał Woźniak (męczennik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Michał Woźniak
prezbiter
męczennik
Data i miejsce urodzenia

9 września 1875
Suchy Las, Pęcice, Mazowieckie

Data i miejsce śmierci

16 maja 1942
Dachau

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 czerwca

Michał Woźniak (ur. 9 września 1875 w Suchym Lesie, będącym wówczas częścią wsi Sokołów pod Warszawą, zm. 16 maja 1942 w Dachau) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana i Marianny z domu Laskus.
Kształcił się w Kolegium Salezjańskim w Lombriasco pod Turynem (1897-1900), a w 1902 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie[2]. Święcenia kapłańskie przyjął 29 września 1906 roku.

Posługę duszpasterską sprawował jako wikariusz kolejno w parafiach: Narodzenia NMP w Mińsku Maz., Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi, Tomaszowie Maz. i św. Antoniego z Padwy w Warszawie. W październiku 1909 r. został administratorem parafii Wiśniew k. Mińska Maz., gdzie pod jego wpływem w ciągu 14 miesięcy ponad 100 osób porzuciło mariawityzm i powróciło do katolicyzmu. W 1911 r. (11 lutego) przeszedł do parafii Chojnata k. Mszczonowa[3]. W Chojnacie gorliwie duszpasterzował blisko 10 lat. Tam spędził czas I wojny światowej (2 IV – 21 VI 1918 wraz z grupą parafian był więziony w twierdzy modlińskiej za ukrycie dzwonów). Dnia 11 października 1920 r. objął probostwo w Kamionnie k. Łochowa i funkcję dziekana dekanatu jadowskiego[4]. Pod jego kierunkiem zdołano w trudnym czasie odbudować piękny kościół neogotycki, zniszczony w dużej części w 1915 r. przez wojska rosyjskie. W styczniu 1923 r. został proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Kutnie i dziekanem kutnowskim. Podejmował tu szereg inicjatyw duszpasterskich i społecznych. Założył ośrodek salezjański na terenie swojej parafii (Woźniaków)[5].
Piastował urząd egzaminatora synodalnego i został odznaczony godnością szambelana papieskiego (3 marca 1922).

Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany (6 października 1941) i osadzony w obozie przejściowym w Lądzie, a następnie trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego Dachau (30 października)[6]. Zmarł 16 maja 1942 r. (według źródeł niemieckich). O jego męczeństwie napisał po wojnie towarzysz z obozu, ks. T. Rulski, na łamach "Wiadomości Archidiecezjalnych Warszawskich".

Jego stosunek do św. Jana Bosko zaowocował miłosierdziem w stosunku do biednych i potrzebujących pomocy, a także przekazaniem prywatnego majątku na rzecz salezjanów. Dzięki tej hojności powstała w zakupionym majątku kaplica i szkoła. Ofiarodawcę uczczono nazywając zakład salezjański jego imieniem, a w 1991 roku zmieniono nazwą wsi Gnojno Parcel na Woźniaków[7].

Ks. Woźniak pozostawił po sobie wspomnienia z lat 1911-1940 (z przerwą w latach 20.), wydane drukiem przez ks. L. Królika ("Kronika Parafii Chojnata", Warszawa 1995 i "Wspomnienia", Warszawa 1999). Ponadto kilkanaście artykułów autorstwa ks. Woźniaka można znaleźć w różnych przedwojennych czasopismach katolickich.

Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 w grupie 108 polskich męczenników.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Martyrs Killed in Odium Fidei by the Nazis (47). [dostęp 2009-10-08]. (ang.).
  2. ↑ Historia. [dostęp 2009-08-14].
  3. ↑ Parafia Chojnata i budynek kościoła
  4. ↑ Diecezja Drohiczyńska
  5. ↑ Bł. ks. Michał Woźniak (1895-1941) [online], www.swietyjozef.kalisz.pl [dostęp 2019-10-03] (pol.).
  6. ↑ Diecezja Łowicka. [dostęp 2008-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-24)].
  7. ↑ Salezjanie w Kutnie-Woźniakowie (1938-1998) jako odpowiedź na zapotrzebowania inspektorii św. Stanisława Kostki. Seminare 16: 2000 s. 563-580

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Woźniak_(męczennik)&oldid=72849689”